ANNEM

Boynumu büktü kader kavuşmayı beklerken
Geleceğe duamı satır satır eklerken

Kalbim mahsun düştükçe soruyorum nerdesin?
Gözlerim arar anam sen gelinmez yerdesin

Yüreğimde hasreti özlemi sanki suçtu
Gözünden ayırmazdı bak melek olup uçtu

Ellerini öpmeyi ben kokunu özlerim
Seni saramadıkça yollarını gözlerim

Şu gözlerimden yaşlar yağmurlar gibi akar
Ruhumdaki şimşekler kalbim derinden yakar

Attığın kahkahayla, kulaklarımda sesin
Ahirete varınca göreceğim ben kesin

Asılmış anılarım zihnimdeki iplerde
Hakkın rahmeti erer çekilsek de diplere

Yasin’lerle hatimler hep adına okundu
Rüyama geldiğinde kalbe sevinç dokundu

Mezarının taşında adın büyük yazılı
Köyünde söylediğin sözlerinden kazılı

Hüznümü özlemimi anlatsam dinler misin,
Sen yanımda değilsen, yalnızım bilir misin?

Kalbimin içindesin canıma cansın annem
Gel şu mahsun yüreğin sancısı dinsin annem

.......ZEYNEP SAYLAN......
........BEYİT ..............
.........7+7=14 .........