þehirleri dikizleyen güzel tepeleri nedense hep sarhoþlar ve deliler zapteder. aðýr aðýr leylak kokusuna keser ya gece; ben de iþte öylece sana bürünüyor gözlerini tepe/liyorum.. kýsa keselim uzamadan bilmece karanlýk çöktüðünde yüreðimin yarasý sýzýyor ben, seni düþünüp hüznümü teyemmümlüyorum. en güzel metruk yanýndan seyredilirken þehirler rakým yükseldikçe þaþýrýyor kendini adamdan sayan þairler!
sar sar yara bitmez fakat gün dediðin gelir geçer.. bak, aklar düþüyor sakalýma, ellerinden mülteci ve aynalar artýk ölümü müjdeler.. gözümden düþürüyorum seviþmeyi, dökülüyorum avuçlarýna Sevgilim; nasýlsa dualý avucunda terleyen bir siper ikimizi de yeter! Sosyal Medyada Paylaşın:
Garip Tuna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.