çiçekten çiçeðe konuyorum Üstad kanatlarým pýr pýr gözlerimde nur yok.. bilmem hangi aðaçtan nasýl düþüyorum içimi kurtlar yemiþ eþeleðimde huzur yok.. harflerle çelik çomak oynuyorum ‘Bir’ var, muhakkak var.. gel gör ki Mansur yok! hal bilmez rüzgarlar esiyor üþüyorum sýðýnacaðým yer yok, yön yok, sur yok.. içimde telaþlý bir ölüme koþturuyorum kýyamet koptu kopacak fakat Sûr yok! bir Baðlum Gül’ü de bana.. yüzüm yok ben soramýyorum koklayayým ve koþayým.. Azraile gülene kadar dur yok! bak gün dönüyor serçeler öksürüyor ben aðlýyorum ruhumda seccade yumuþaklýðý, kibir yok gurur yok!.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Garip Tuna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.