az sonra aðlamayý deneyecek, az sonra sað omzunun çürüyen ve nemli hikayesini hatýrlayacak.. seher yeli ýlgýt ýlgýt esince avurtlarý çökmüþ bir ihtiyardýr gayrý gece, serüveni karanlýk savaþçý gözyaþýný aðaran bir þafaktan saklayacak. en iyi yaralý bir bülbül bilir gülden utanmayý; aksayan yanlarýný esmer yüzüne gizleyip þafaktan utanacak.. ve titreyen elleriyle yakacak cebinden çýkardýðý sigarayý aðlamayacak!.. tütünden sararmýþ diþlerini sýkacak!.. hiç bir kýsýr döngüyü parçalayamaz azý diþleri.. pas tutan silahlarýn mermi yataðýnda kabzayý ve geceyi sarsmayý bekler gibi sabýrsýz bir cinnette dönüþür gülümsemesi.. çiçeðe kesen mayýs içinde; “mor daðlarýn göðsünde kalýr pençe izleri gittiler.. dudaklarýnda soylu sevda türküleri, Cengiz’i asarlar anasýnýn “gara dekesi” Aziz’i vururlar, esfel-e safilinde bize bir “Eyvah!..” emanet edip Ahsen-i Takvim üzre el eder bize Dilaver Abi!..” hatýrladýðý destana dönmüyorsa insan kendi kanýndan þiirler yazamaz uzayan þafaklar boyu; biteviye sövgüye döner gözlerinin buðusu!.. topal tarafýna derman ister Allah’tan sonra yetiþmek ister, kaçmadan gidenlerin kervaný düþünür; muhakkak, her yaralý bülbüle vaattir gülistan ve bir Bismillah! bastýrýr isyaný… Sosyal Medyada Paylaşın:
Garip Tuna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.