301 / bıyığımın (s)uçlarında kontrgerilla eylemleri

hangi þehri terk etsem
gittiðim yere bir yenisi kurulur..
uzun uzun sývarým kollarýmý
taþ taþýrým, köprüler yaparým..
bir ruhumu imar edemem, birde yeni bir dýþlanmýþlýðý geciktiremem..
kurulan her yeni þehir yeni yollara gebe...
býyýðýmýn iki ucuna kontrgerilla eylemleri yakýþtýrýlmýþ neylim,
garbýna ve þarkýna uzayan yollar düþmüþ ;
garbýnda saltanatýndan vazgeçmiþ Kür’Þad ve kýrk çeri
þarkýndaysa Çegan Tepesinde vuruyorlar Enver’i..
bütün þehirler unuttukça býyýk uçlarýnýnýn cihetini, yedi kere yýkýlmalýlar!..
düþünmeliler, bir zamanlar onlarda bir “þey”di..
doðruydu ve çalýþkandý ama neydi!?
þimaline kurt düþmüþlerin hafýzalarýný yerine getirmiyorsa albayraklý tabutlar
kollarýný sývayanlar bütün rakamlarý yakmalýlaaar!
ve olmamalý hiç kimsenin 301 gibi bir derdi...
hiç kimseleþenlerin ve bir þeye benzemeyenlerin þehri
cenubuna doðru adý konulmamýþ bir piç gibi inkara büyürken,
önce yakýp sonra yýkmalý ve kendi aforozunu çýkaran militanlarýn yurduna gitmeli..
(her sabah her öðle her akþam ve beni özlediðin herhangi bir vakit
karþýsýna geçtiðin ayna mazini gözlerine yansýtýr,
aksi/lik bu ya sevdiðim
boynunda ki -ben- ikimizi hatýrlatýr!..
gamlanma, dedim ya nereyi terk etsem gittiðim yere
ilk önce beni süren yeni bir þehir kurulur..
bilirim ve severim ellerimin kirli yerlerini,
yazgýmýn esmer sürgitini..
bilirim, üzerime denizler çekseler inci(!)nmem
ama en güzel yakamozu üzerime çekilen deniz sýrtlar..
ve gün batarken
vee gün doðarken bir yerlerde bir yerlerdee, ikimiz ikimiz kokan bir karanfil goncasý patlar!..
ne sen nede ben, olamadýk iþte þehirli
bütün bayraklarý yakýlmýþ þehirleri yýkmaya gidiyorum
bekleme þimdilik beni...)
Sosyal Medyada Paylaşın: