ALIŞIR İNSAN HERŞEYE
Kutup
ALIŞIR İNSAN HERŞEYE
Unutulur her þey
Ýhtimallerden öteye gidemeyen bir sevda yaþarsýn
Hayat zamaný çizerken alnýna, sen tebessüm sunarsýn ona
Aksiliklerin bitmez,
Bitmez tükenmiþliklerin..
Gökyüzünü yutkunursun, sýzlar ciðerin...
Unutulur her þey
Konuþmayý unutur dilin..
Dilsiz lal gibi olursun...
Susmanýn ne zor olduðunu anlarsýn karþýlýksýz...
Susarak en aðýr sözleri öðrenirsin
Cümlelerin yetim kalmýþ bir çocuk gibi tedirgin olur..
Bir bir asarsýn söylenmemiþ sözlerini duvarlarýna..
Buðulu bir camýn ardýna saklanmýþtýr sanki yüzün..
Sýrtýnda tüm yoksunluðun..
Saðýr bir sessizliði ardýnda býrakarak, terk edersin yaþadýðýn þehri..
En büyük yanlýþý olursun, bu soðuk kentin..
Hýçkýrýklarla büyüttüðün umutlarýný yaðmurlar öldürür...
Kafan güzel olmasada, hep yüreði güzel dolaþýrsýn aþkýn kýyýlarýnda..
Unutulur her þey!..
El ele yürüdüðün yollar..
Çay içtiðin kafeler..
Ayrýlýklar..
Alýþkanlýklar..
Özlenenler..
Unutulanlar bile unutulur tekrar tekrar..
Alýþýlýr her þeye!..
Yanlýzlýða..
Kýrgýnlýða..
Dargýnlýða..
Yýldýzsýz ve uykusuz gecelere..
Anýlardan kaçmaya
Kaçtýkça tekrar tekrar hatýralara batmaya alýþýlýr..
Ölüme bile alýþýlýr..
Özlenir bazý þeyler!..
Çocukluðumuzdaki elma þekerimiz..
Eski bayram sabahlarýmýz..
Öpünce geçen yaralarýmýz..
Dostluklarýmýz..
Kavgalarýmýz..
Aþklarýmýz..
Göz çukurunda biriken acýlarýmýz..
El birliði yapýp öldürdüðümüz sevdalarýmýz..
Özlenir bazý þeyler..
Zaman gelir
Layýk olmayan kiþileri yükseltirsin gönül sarayýnda,
Onlar düþer, sen ölürsün..
Öfkenin kuytularýnda saklarsýn incinmiþ yüreðini
Sevdalý bir bakýþa, bin ömür verirsin
Mutluluðundan çalarak, adam etmeye çalýþýrsýn kalbini..
Kalemini kaðýda her vurduðunda, bir þeyler kopar içinden..
Kozasýna küsmüþ kelebek misali olsada yüreðin..
Alýþýr insan..
Deðiþir her þey!..
Önceliklerimiz deðiþir..
Yeni acýlar sýðýnýr eski yaralarýn üzerine..
Hayatla telaþýmýz büyür, büyür korkularýmýz..
Unuturuz içten gülüþlerimizi, deðiþir tebessümlerimiz..
Aklýmýzý kaçýrmamak için, kaçýrýrýz aklýmýzý hatýralardan..
Deðiþir herþey!..
Uðruna öldüklerin..
Yolundan döndüklerin..
Saçýnýn rengi..
Deðiþir zamanla..
Herþeyin hem ilacý, hem zehri zamandýr..
Ve gidecek bir yeri olmadýðýndan..
Yüreklerimiz hep içine kapanýr.
Unutur herþeyi insan..
Özler..
Korkar..
Deðiþir..
Gün gelir; herþeye alýþýr..
S.tatar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.