YORULDUM

Dalgýným son günlerde,
Bir o kadarda kýrgýn..

Yoruldum!
herkese yetiþip, kendime geç kalmaktan yoruldum
Yapýlan tüm yanlýþlar karþýsýnda, kalbimi temiz tutmaktan..
Yoruldum!

Sadece caný sýkýldýðýnda arayanlardan..
Merhamet yoksunu insanlardan,
Yalanlardan, dolanlardan..
Sözden anlamayanlardan
Halden anlamayanlardan yoruldum..

Konuþmak içimden gelmiyor artýk..
Sustum!..
Çünkü konuþtukça sýðmadým hecelere...
Ýçimdeki sözler büyüdükçe, kelimeler küçüldü sanki..
Ve anladým ki
Türk Dil kanununun yazdýðý kitaplarý ezberlesem,
yetmeyecek içimin derinliklerini anlatmaya..

Göstermelik ve sadece laftan ibaret
Nasýlsýn sorularý duymak dahi istemiyorum..
Ýyiyim demek iyi etmiyor hiçbirþeyi..

Yürekleri donmuþ insanlardan..
Soluðu buz tutmuþ seslerden..
Konuþtukça dilinden irin akan yüzlerden
Yoruldum artýk..

Piç sabahlara uyanan bedenlerden..
Bakmayý görmek sanan gözlerden..
Hergün farklý bir aþk için yanan tenlerden..
Yoruldum artýk

Þimdi!
Herþeyi unutup, sessiz ve sakin bir yerde dinlenmek istiyorum..
Huzur istiyorum...
Dinlemek istiyorum kendimi...
Yorulmadan..
Ve..
Üzülmeden..
S.tatar...
Sosyal Medyada Paylaşın: