ÇOKMU ÜZDÜLER SENI ÇOCUK

Çokmu üzdüler seni çocuk!..
Yüreðin çokmu hýrpalandý, köhneleþmiþ insanlardan..
Elinde mi kaldý hayallerin, dalýyorsun uzaklara..

Dudaðýnýn kýyýsýnda birikmiþ, sitem dolu sözlerin.
Islanmýþ yüreðin!..
Aðlamaktan, parlaklýðýný kaybetmiþ gözlerin..
Çokmu üzdüler seni çocuk!..
Kaybolmuþ ümitlerin.

Bilmediðin kentlere savrulmuþ sevdiklerin
Oyuncaðý deðil de, kanatlarý kýrýlmýþ sanki yüreðinin..
Yavrum diye seslenen, bir annemi özlemin?
Çýplakken bile ayaklarýn, insanlýðamý bütün sitemin..
Düþmekten yara olmuþ, acýmýyor dediðin dizlerin..
Yoksa dizine üfleyen kimse yok diyemi, ýslak gözlerin.
Çokmu üzdüler seni çocuk!..

Masallarýna kötü kahramanlar mý girdi?
Yazýlmadan geleceðin, kýrýldýmý kalemin?
Gölgesine yenik mi düþtü bedenin..
Bir hiç uðruna, küstümü kaderin?

Nasýrlar birikmiþ, o minik ellerine
Parklarýn çalýnmýþ..
Salýncaklarýn yok..
Oyun oynayan çocuklara bakarken
Hüzne dalýyor yüzlerin..
Çokmu üzdüler seni çocuk!..
Söyle!
Kime bu sitemin..

S.tatar...
Sosyal Medyada Paylaşın: