Kalbimde annemin ninnilerini dinlerken Gökten ölüm yaðdý üzerimize... Bombalarýn aydýnlattýðý bir ülkede, çocuk olmak varmýþ kaderimizde..
Birileri bizim adýmýza karar vermiþ, ölmeli diye! Ambargo koyulmuþ hayatlarýmýzýn üzerine.. Yeni geliþtirilen silahlar denenir bedenlerimizde... Birer deneme tahtasý olduk, zalimlerin elinde Tüm dünyanýn gözü önünde, canýmýzdan önce umutlarýmýzý vururlar kahpece Gökten ölüm yaðan bir ülkede... çocuk olmak varmýþ kaderimizde
Topraðýmýz kan.. Gökyüzümüz kan.. Yediðimiz lokmaya bile kan bulaþmýþ bu þehirde.. Ölüm yaðarken uçaklardan üzerimize Maviye nasýl aþýk olunur? sen söyle..
Çalýnmýþ yarýnlarýmýza bakarken uzaktan Kuþlarýn bile uçmadýðý bir þehirde Çocuk olmak varmýþ kaderimizde.. S.tatar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kutup Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.