KAYBETTİK HERŞEYİMİZİ

Kaybettik herþeyimizi..
Önce umutlarýmýz çalýndý..
Ardýndan hayallerimiz..
Bir çift dudaðýn arasýna sýkýþtý
Yarým kalmýþ hayatlarýmýz..

Doðru zamaný bekledik hep!
Ama doðru zamanlarda, yanlýþ insanlar tanýdýk..
Avuçlarýmýzda gizledik yaralarýmýzý,
Kimseler görmedi, biz hep kanadýk..

Ölümlerimiz zamansýzdý...
Bir o kadar da amansýz..
Birlikte aðlamak, birlikte gülmekti hayat..
Aðlayan hep biz olduk..
Hoþçakallarýmýz çoðaldý..
Hoþça-kalamadýk..
Riyakar olmadýk
Aldatan asla

Gözlerimize bakýp, sahte gülücük verenler yerine,
Yüzümüze gösterilen samimi nefreti tercih ettik..
Hiçbir þeyin sahtesine, yalanýna tahammülümüz olmadý.
Biz anlatmaktan yorulduk!..
Anlamamaktan yorulmadý kimisi...

Nice kalabalýklara karýþtýk..
Ama hep yanlýzdýk..
Kan kustuk, kýzýlcýk þerbeti bahanemiz oldu..
Sevdiklerimizin adý, tükürdükçe düþtü dilimizden..
Gözlerimizi kapamaya hep korktuk;
Çünkü her seferinde tuhaf yüzler belirdi çevremizde..

Yarým kaldý herþey..
Masada çayýmýz..
Elimizde sigaramýz..
Yarým iþte..
Birtek acýlar yarým kalmadý!

En büyük acýlarýmýzý hep yüreðimizde yaþadýk..
Bilmedi kimse.
Gönlümüzün çorak topraklarýna;
Yaðmur olacak sevgiler bekledik.
Baþtan yanlýþ baþlamýþtý herþey
Aþk tek heceydi!
Biz böldük, hecelemeyi denedik..

Beklentilerimiz hep sevdiklerimizden oldu
Ama ilk onlar sýrtýmýza býçaðý vurdu.
Ýki yüzlüydü hayat;
Ýnsanlar iki yüzlü
Bu yüzden korktuk
Yitirdik güvenmeyi
Ýnsanlarla aramýza kalýn duvarlar ördük.
Zamanla ördüðümüz duvarlar gibiydik artýk..
Soðuk,
duygusuz,
Tepkisiz..

Sahip olduðumuz tecrübeler, bizi üzülmekten alýkoymadý..
Aðlamak ayýptý
Gülücük daðýtan maskeler taktýk yüzümüze
Kimi zaman gözümüze toz kaçtý bahanesi ile yaþadýk acýlarýmýzý..
Hani! doya doya aðlamak varya!
Atarsýn içindeki herþeyi
Ona bile hasret kaldýk, aðlayamadýk..
Aldýlar elimizden, duygularýmýzý bile

Kaybettik herþeyimizi..
Umuda yelken açsak, rüzgarýmýzý kaybettik..
Yürüdüðümüz yolda, güneþimizi kaybettik..
Çöle döndük, suyumuzu kaybettik..
Akan bir ýrmaktýk, durulduk coþkumuzu kaybettik..
Her son yeni bir baþlangýçtýr derler..
Sonlarda kaybolduk, yönümüzü kaybettik..

Kaybettik herþeyimizi..
Yitirilmiþ dünler kaldý elimizde..
Boðazýmýzda düðümlenmiþ yarýnlarýmýz.
Günler kýsalmýþtýr artýk..
Gecelerse bir ömür niteliðinde.
En suskun yerlerimizden kanayýp durduk
Her gidenin kalaný biz olduk
Her yaþayanýn öleni biz..
Toprak rengi yüzümüzde, soldu çiçeklerimiz.
Þimdi!
Ýçimizden geldiði gibi susuyoruz,
Çýðlýðýmýza sessiz kalanlara.

S.tatar...
Sosyal Medyada Paylaşın: