BİTSİN ARTIK KORKULARIMIZ

Kaç eylül devþirdim, yaþadýðým aþklarda..
dilimde intizarlar, kaç mevsim soldu yaralý Yüreðimde... 
Þafaklarým kurþunlandý, ama susmadý sevda türkülerim..

Hep hoyrat oldu sevmelerim, sönmedi yüreðimdeki yangýnlar..
Umut küflü bir ekmekti elimde kalan.. 
Kendi sahiline küstü dalgalarým, vurmadý kýyýlarýma 
Unuttum nicedir yürek sýzýlarýmý, gözyaþlarýmda hep hüzünlü yansýmalar...
Hayal ile gerçeðin arasýnda yaþadým düþlerimi...
Suskun dilimin yýrtýk çýðlýklarýnda gizledim kendimi..
Tersine aktý ýrmaklarým.. 
kulaçladýkça baþladýðým yere geldim hayatýn..

Bir baba þefkatinde biriktirdiðim renklerimi soldurdular...
Gönlüme ektiðim tohumlarým bir bir kurudu,
yaðan yaðmurlarda yalnýzca ruhum ýslandý ve bir çiçeðin sessizliðinde oldu can vermelerim.. 

Kahpece kurulan pusular arasýndan geçtim, köpüklü kudurmuþ denizlerimi.. 
mavilerim sancýlý, 
karanlýk gölgemle dans ediyor sanki..
Güneþ bir baþka yakýyor tuzlanmýþ gözlerimi.. üþüyor vazosu kýrýk çiçeklerim..
Suskunluðumun lodosu vuruyor saçýmdaki ak çizgilerime, tutuþuyor tenimde her bir dokunuþ..

Þimdi gel sokul göðsümün sarmaþýklý duvarlarýna...
Asi bir mermi gibi sekme þakaðýmdan...
mutluluðun resmini çizemedim yýllarca...
gönlümün musallasýnda bir öpücük kondur kuruyan dudaklarýma
uyandýr beni kör karanlýklardan..

Ruhumu sorgulama sakýn! yaþamadýðý düþler için...
Mutlu bir resime dönüþsün, aþkýn titrek ellerinde gülümüz..
Yorgun denizlerimde haylaz haylaz vursun yine dalgalar,
kaldýrým taþlarýna düþsün sarýlmýþ gölgelerimiz..
Yaralý bir kuþun gagasindaki cýlýz dallar gibi yeniden kuralým hayallerimizi...
Can bulsun hicranýn kollarýna teslim ettiðimiz bedenlerimiz..
Asýrlardýr mutlu bitmemiþ masallarýmýzda, yeniden yazalým baharý..
Ve... 
Bitsin artýk korkularýmýz...

S.tatar..
Sosyal Medyada Paylaşın: