Vazgeçemem

Vazgeçemem ben senden,
Vazgeçemem seni sevmekten, özlemekten,
Seninle dertlenmekten.
Yalan bu susuþlarým, yalan sana söylediðim,
Kýzgýn bir anýmda yenik düþtüðüm;
Hadi durma git deyiþlerim.
Tek gerçeðim sendin,
Bunca yalan hayal arasýnda gördüðüm.
Tek yalancý bendim,
Sensiz de yaþýyorum iþte derken bile her þey kördüðüm.
Vazgeçilir havadan, sudan, süslü oyuncaklardan, hatta candan.
Vazgeçilir belki sensiz nefes alamadýðým, bu kör karanlýklardan,
Vazgeçilir girdiðim, bu dönülmez yalnýzlýklardan,
Ama bil ki vazgeçemem, ben seni sensiz yaþamaktan.
Vazgeçemem geceleri kendimi parça parça sana taþýmaktan,
Vazgeçemem sen kokan sokaklarda, gülüþünü, bakýþýný,
Sana dair bir hayali aramaktan,
Arayýp gecenin koynunda, yorgun bir köþede düþüp kalmaktan,
Seninle yanýp küllerimi hasretine savurmaktan,
Vazgeçemem, vazgeçemem.


Yalan oldu o son gülüþün,
Yalan oldu bana,
Sen olmazsan bende ölürüm dediðindeki o ölüþün.
Yaman oldu bu sevdada beni zamansýz vuruþun,
Yaman oldu bu aþkta benim dibe vuruþum,
Baharlarý gördüm sende derken,
Bu açamadan tarumar oluþum,
Bu sende en acý kendimi unutuþum.
Hasretinin ortasýnda elden ayaktan kesilip,
Soluksuz sende bu son duruþum,
Þimdi…
Kim bilir nerde,
Hangi yalan sevdaya yelken açtýn.
Baharým sende kaldý,
Bu can bir sende tamdý,
Þimdi yine sende yetim,
Yine sende yarým kaldý.
Aklým, fikrim, sende vefasýz.
Bak iþte, sensiz, anlamsýz kaldým.
Sen çaresizliðimde yine, gözlerimden zamansýz süzülüp aktýn.
Ben sende kalmayý seçtim,
Sen benden geçtin
Ben sana ah yar dedim,
Yüreðim elimde kapýna geldim,
Sen o yürekte yara olmayý seçtin.
Vazgeçemem senden,
Vazgeçemem…
Sen en çok sevdiðim,
En çok kanayan,
Ve en çok acýyan yanýmsýn.
Sen adýný bulutlara yazýp,
Çökünce bir gece ansýzýn,
Avuçlarýma döküp, yalnýz bir köþede,
Darmadaðýn kalýþýmsýn.
Geceler uzun,
Geceler sen,
Bir sýyrýlýp bu zifiri hasretten,
Bir serap gibi doðabilsen,
Varsýn, sen sevme yine beni eskisi gibi,
Her gördüðün köþede tersle bir yabancý gibi,
Ben razýyým, bir bakýþýnla yine yeniden ölmeye.
Ama bil ki vazgeçemem senden,
Vazgeçemem seni sevmekten.
Son nefeste bile dilimde kalan son ahsýn sen,
Ne gelen teselli eder beni artýk bundan sonra,
Ne de bir giden.
Bilsen, ne kadar zor sensiz bu þehir,
Bilmiyorum ne kadar sürecek bu hayata,
Bu kalýþlara, bu çýrpýnýþlara bu tehir.
Bu nasýl bir yalnýzlýk, bu ne dayanýlmaz bir his.
Baþlasýn ve bitsin bu hayattan,
Canýmý yakan bu hasretten, bu son terhis.
Vazgeçilmezimdin sen benim,
Vazgeçtiðindin ben senin.
Yýktýðýn onca þeye raðmen,
Ümitsiz bu bekleyiþin,
Bu sahipsiz ve sessiz duraklarýn son yolucusuyum ben.
Sen bu sevdaya biçtiðim son kefen,
Sen bu bahçede en çok sevdiðim gül, bense diken.
Sen bu kâbuslar içinde gördüðüm, en güzel rüyayken,
Vazgeçemem ben senden.
Vazgeçemem sende bir hiç gibi yitip gitmekten,
Vazgeçemem, vazgeçemem.

Sosyal Medyada Paylaşın: