Gelseydin

Gelseydin diye baþlýyorum biliyor musun senden sonra her söze,
Gitmelere o kadar alýþmýþ ki dilim ve yüreðim,
Bir býkkýnlýk vermiþ senin gidiþini hatýrlatan her þey bana.
Bir yerlere giderken bile, ayaküstü sorduklarýnda beni tanýyanlar,
Dilime alýp ta, her neresi ise o gittiðim yer,
Gidiyorum sözü yakýþmýyor sanki sonuna,
Evden, iþten, sokaktan, arkadaþtan geliyorum diye tamamlýyorum her cümleyi.
Gelinen hangisi, gidilen neresi artýk ben bile bilmiyorum.
Utanýp da senden geldiðimi söyleyemiyorum bir türlü.
Kaç zaman oldu, hala mý onu bekliyorsun diyerek bakan,
Acýyan, alaycý gülüþlerden kaçýrýyorum belki de kendimi, kim bilir…
Sana gelmek için çýktýðým her yol sessiz ve yalnýz,
Her sokak sen kokuyor sanki, yaðmur sonrasý toprak gibisin,
Yaðan sensin, sonra topraða düþüp kokusunu veren yine sen.
Biraz kýrýlgan, biraz mahzun, biraz buruk,
Ama en çok da sen oluyor yüreðim o zaman,
Hani hep sol yaným acýyor derler ya,
Ben bunu bile beceremedim galiba,
Ya da nasýl bir þey se bu sol yan dedikleri,
Her tarafýmý sarmýþ benim,
Hücrelerime kadar her yerim sol yan þimdi.
Ama olsun…
Yine de çok seviyorum ben,
Sýrf seni hatýrlattýðý için,
Acýyan ve yanan o sol yanlarýmý.


Gelebilseydin bir çocuk masumiyetinde,
Temiz, yürekten, yalansýz ve hesapsýz.
Gözyaþlarým kadar içten, dualarým kadar içli ve gönülden.
Ýsterim ki, geliþim gibi gidiþimde sessiz sedasýz olsun benim,
Ýçimde kopan onca gürültülü kavgalarýma raðmen.
Bana göre olmadý biliyorsun hiç öyle, ne þaþalý geliþler ne de gidiþler,
Sevemedi bu yürek anlayacaðýn,
Bir türlü gösteriþ kokan o yalancý sevdalarý,
Uzaktan uzaða dokunsun istedim
Eðer sana deðecekse bakýþlarým bile bir an olsun.
Bakarken bile kaçýrýr gibi gönderdim,
Seni süzen gözlerimi gözbebeklerinin üzerine.
Kirletmekten, incitmekten ya da benden tümüyle gitmenden korktum belki de,
Þimdi…
Eðer sen gittiysen benden,
Neden peki bu içime oturup kalan sen,
Her sabah alýþtýðýmý sanýp teselli ederken kendimi yokluðunda,
Yine her yaný sen kokan kucak dolusu hatýralarla,
Kim peki her akþam arsýz arsýz gelip kapýlarýma dayanan kim
Gelseydin…
Bütün bu hasreti tek hecede silercesine,
Þöyle gönül rahatlýðýyla çýkýp sokaðýn ortasýna,
Bana bir zamanlar hala mý diye bakan alaycý simalara,
Geldi iþte… Geldi… Diyebilseydim.
Ya da nereye gidiyorsun diye sorduklarýnda,
Ona gidiyorum, boþuna beklemedim ben bunca zaman,
Diyebilseydim birazda kendimle gurur duyarak.
Yalnýzlýk... Yalnýzlýk… Yalnýzlýk…
Giden sen, gelen afilli bir yalnýzlýk þimdi her yanýmý sararcasýna,
Aðlayarak ve çýrýlçýplak geldiðim þu yalan dünyadan,
Nasýl geldiysem öyle gitmeliyim,
Gitmek olacaksa bunun adý þayet,
Yine aðlayarak ve hiçbir þeyim olmadan.
Geliþimi ben bilmiyordum, gidiþimi de kimse bilmesin.
Bilmesin ki boþ yere dökülecek bir kaç damlanýn dahi sebebi ben olmayayým.
Bütün her þeyi, hatta dertlerimi bile býrakýyorum,
Yalnýz…
Yalnýz bir sen kaldýn sanki fazladan sol yanýmda,
Bir tek…
Bir tek onu býrakamadým... Giderken… Ardýmda.

Sosyal Medyada Paylaşın: