bir hüzün ki saçlarý dolaþýk karmakarýþýk yüzü ismim yitik annemin dilinde ne desem þaþýrýyorum ben naziðim anne diyorum, hayýr deðilsin diyor babaannemin adý nazik hani,kardeþim nazife
soruyorum saðýr duvarlara nerdeyse yere inmiþ beyaz bulutlara ben mi kayýbým, annem mi kayýp gitti belliydi uyuklamasýndan en sevdiði türküde yýllar var kalkýp oynamýyor oyun havasýna þarký söylemiyor artýk mutfakta zor kalkýyor yerinden, zor yürüyor
sahi sevim de kim anne, ben deðilim baþka bir dünyadan seslenir gibi sesleniyorsun ruhunu almýþlar da kalýbýn kalmýþ bir baþka zamanýn geziyorsun içinde o eski sen eski günlerde durmadan çalýþýyor ayaðý soðuk suda bir soluk otursan elinde baþka bir iþ böyle örüyorsun ömrünü
bir hüzün ki þiiri aþýyor içimden taþýp gelene yetmez söz sen benim gözümde hayattýn annem!..
13. 05. 2018 - Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.