içinden güneþ geçerse sevilir Tanrý’nýn evi
minareler dönmez sivriliðini içinize
söze gömülür gerçek söz
hiç uðruna gömülürsünüz birden
boynunuz eðri kýrýk erik dalýdýr
belinizde bir çýban elvermez yürüyesiniz
dik bir fidan ötede kuyuya yakýn
sürekli üreyen viþne aðaçlarý, kol atan çilekler
tam da yanýmýzda toprak verileri
özümüz toprak, iþimiz toprak, aþýmýz topraktan
açarýz avuçlarýmýzý Tanrý’mýza
tarlamýza kapatmayýz ellerimizi, iyice açarýz
ilerde çocuklar büyüyecektir burada
viþnelerin altýnda atacaklardýr ilk adýmlarýný
13. 08. 1977 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.