Değilmiş

Deðilmiþ.. Sandýðýmýz kadar büyük bir fark yokmuþ gidip ile gelmek arasýnda..
Çünkü gitmek gelmekmiþ aslýnda.
Isýnmak üþümekten uzak deðilmiþ.
En çok ýsýndýðýnda üþüyebiliyormuþsun çünkü..
Aðlarken de gülebiliyormuþ ya insan katýla katýla..
Tokkuk deðilmiþ , açlýkmýþ bizi hayata baðlayan.
Saðlam basýnca bile yere ayaklarýn, uçurumun kenarýnda bulabiliyormuþsun kendini.
Var olmak yok olmanýn yanýbaþýnda duruyormuþ çoðu zaman..
Seni mutlu edenler en çok acýtabilenlermiþ meðer.
Birþeylerin bitmesi deðilmiþ bizi korkutan,
Yeni baþlangýçlarmýþ asýl korktuðumuz.
Yakýn dediðimiz uzak olabiliyormuþ.
Çünkü biziz koca mesafeleri yaratan.
Korkudur cesareti titreyerek doðuran.
Ve aydýnlýktýr asýl karanlýðý var eden.
En yüksek çýðlýðý atarmýþ insan susarak.
Dokunmadan da hisedebiliyormuþ en uzakta olaný..
inandýðý doðrular en bügük yalanmýþ..
Ve herkesin nefreti sevgisi kadarmýþ..

Zin Viyan
Sosyal Medyada Paylaşın: