_ Ah kader
dost bildiklerimle akarken yaþamýn dingin sularýnda
çýlgýn denizi gördüm birden düþerken çavlanda
ruhum daldý siyah ve soðuk dalgalara.
_ Eh artýk görmüþüm ya denizi
umrumda mý kýyýdan uzamýþ kara
ardýmda kaldý boz bulanýk anýlar
el sallar artýk ufukta mor dumanlar
kýzýl semalar
terk edilmiþ koydan açýlana dek.
_ Ey kahin
gömüldün mü simdi içsel döngüye
yýldýzlarla köpürmüþ mavilikler
indim anbean derinliklere
ýþýklar kýrýlýyor gözümde perde perde
çocukluðum sulardan süzüldü geri ruhuma
denizde tam bir capoeira.
_ Anlat bana ey kam
sýr mýdýr bu gördüðüm demler
kýyýdan çözüldüðüm Aðustos güneþinde
içimi dökersem ben o maviliklere
kaybolur muyum sarhoþ sularýnda
nasýlsa denizler de baþý boþ
sular alýp gitsin artýk beni sayrýlarýmla.
¬Arthur Rýmbaud’a nazire