Kendimi gevþekliðin zevkine kaptýrýp düþ gördüðüm zaman
_ gizli bir düþ
içimdeki ince sis perdesi kaybolur
düþ içini dýþarýya yansýtýr o an
uzar çizgiler yüzümden yerçekimine doðru
çýlgýn girdaplar ve türlü tuzaklarla
durmak bilmeden
þiirsel bir sýrla kutsanmýþ ruhun sesiyle
_ belki bir delilik
ötesinde bu sýr bir sýðýnak.
Gecenin kýraðý uyuturken havayý
donuk bir çekingenlik içinde
havaya kasýlýr sýzlanan belleðim
orman gülücüðü yansýrken helecanla yüzüme
_ belki de beni arýyor
tam yerimi bulamayan sayrýlar
ve iþte böyle aymazlýkla yola çýkýyorlar
göðsümde yürek darbelerinin yankýsý
baþým önde dalýyorum
gök kubbenin altýnda
tek tek gözler önüne seriliyor þimdi anýlar
durmadan veda þarkýsý mýrýldanýyor kulaðýma
yüreðimin kan yitiriþleri
toplanýyor yýldýzlar beynimde ve zincir oluyor genlerim
insan yorgunluðumu öykünerek
_ aþý sývalý köylerin
aþýnmýþ çehreli ihtiyar çiftçisi gibi
ömür aðacýnýn çiçekleri altýnda
ve sesi tükenen kuþun þarkýsýna inat mýrýldanýrken yüreðim
akþam kendini karartýrken sanki geliyor ölüm
_ lanet olsun sana karanlýklar
kýpkýzýl bir ilençle
sayrýlara neden can verdiniz!