HİÇ
Bir hiç için hiç olmaya deðmez
Sana öðretmediler mi daha;
aðlamamayý ,güçlü kadýn olmayý,
Düþüncelere boðduðun geceyi.
Mucize mi hep düþündürür.. kendim miyim ..
Tam sarýp sarmalarken doðuþu mu içimde yaþarken;
Kararmak mý eskisi gibi .
Çoþtum
Adým attým bu sen deðilsin.
Canlanmýþken, kitap olmuþken kendime
Neþeli bakýþlarým da
Son sayfam hüzün yazýlý hikayemdi.!
Üç gün ,Beþ gün mutluluða aldandým aldandým
Yaralandýn mý yýllarýný,gençliðini verdiðin günler de
Bir sen mi acý çekiyorsun tesellisi,
çok ta iþe yaramýyordu .
Ne isyan,ne dua edesim gelmiyordu
Yorgun kalbime
Inancýmdan deðil,karamsarlýkta
Yýkýlmaktan korkarcasýna;kalbime darbe vurmak.
Gerisi boþ, ilerisi meçhul
Savaþ bitti yeni güzel gün doðasýya.
Biraz ümit yine kalaný uykusuzluk...
Tek bildiðim çok þey öðrendim.
Her þeyden herkesten.!
Gülmek beklenmeyecek kadar hayatta,
Cýrpýnmaya lüzüm yok.
Dinginliðin ucu mutlu da sonlanabilir
Ümit ya.. ölünceye kadar,peþini býraktým desen de;
Ýçindeki cam kýrýðý gibi köþesinde canlacak..!
Vazgecemiceksin ne kadar söylesen de
Ýnsanoðlu sabah gözünü açtýðýnda;
bir el ,mucize ýþýðýna medet umacaktýr.
Savaþ bitti
Yeni güzel gün,biraz ümit
Yine kalaný uykusuzluk..
Neden ben diyorsun
Duyuyorum kalpten.
O kalem kaderine bir kere yazmýþ,
Ýyi de kötüyü de..! A.Minel TOÐAY 13.02.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.