_ Gün ýþýðý mýydý bu üzerimdeki
yoksa bir türkü müydü rüzgârda
neden o zaman yansýttý ýþýðý üzerime bu egemen nefret.
_ Nihayette sürüklendi adýmlarým takýrtýlý kaldýrýmlardan boþluða
ve ýssýzlýða helecanlarla titreyen yüreðim
beni çaðýrýyor þimdi uzaklýklar.
_ Mavi bakýþlarýn Ýzmir zaferi
ki bu rüzgârlardýr beni sonsuzluða götüren
ve hep o en son düþen yapraklar
ýsrarla yolu gözlenen o konuðu beklediler
artýk ona çatlak duvarlý evlerin kapýlarýndaki korkuyu göstereceðim.
_ Ýþte o uzaklýklarda bir gölcük var
kayalar arasýnda
dostumun yüreðini yanýtlayacak ölçüde büyük
gölcükten tedirgin bu gövdeler
ve ayný susuzluk
bir düzen verin artýk iç hayatýma benden habersiz
sele kapýlmýþ gibi bugün tüm i mgelemim
sanki gerçek hayatta da böyleymiþ gibi
o doðuþtan içimde olan zindan korkusundandýr diye düþünüyorum biran.
_ Bir zamanlar benden olanlar seyretsinler diye yaþananlarý
dönüþtürün beni
bir çiy tanesi nasýl da kaplýyorsa bedenimi
uzak denizlerden
ve son tahlilde yine o boþ bakýþlar baki kalacak.
_ Ey kam
tek ses yok ki bu düzeni bozan!