_ Kýpkýzýl dünyam
düþlerime þafak oldu
tüm sevilen ve nefret edilenler gibi
ruhumu yalayýp geçen aykýrý rüzgârlarda oldu hep aþk
nefretin kemirdiði bir deniz meltemi gibi esmeye baþlayan
hiçbir þey hissettirmeyecek kadar çok þey hissettiren
ve yalnýzca bir yanký oldu içime.
_ Düþlerimin heyecanlarý
içlerine çekiyorlar þimdi beni
ve veda ediyorum artýk bu saatlere zamandan
sanýrým ölümün yüzünü görmekten farksýz olurdu bu kalp düþünebilseydi
artýk uzaklýklar öylesine ötesiz berisiz olurdu
ve duman duman tükenirdi hayat
acý çekenler bilir bunu diye düþünüyorum içimden sessiz ve sensiz.
_ Yoksa
öyle iþe yaramaz olup giderdi sanýrým sevdalarýn topu geceye
derin kazýn topraðý yýlanlarla oynayanlar
ölüm hepinizin ustasýdýr son tahlilde
ve sonunda hepimiz düþmedeyiz günden güne sevdaya
geldiðimiz yere doðru devrik bir matrisle.
_ Ve o gece
parlýyordu ay durgunca üstümüze
gölgeler verip
arttýkça artan kývamýný bulan acýlarýn mor salkýmlarý sepetçi söðüdünün dallarýndaydý.
_ Þimdi
söz ver bana hayat
bu topraða yeniden geleceðine
zamanýn aðýrlýðýný kaldýrmak için üzerimizden.