Niyaz
Gün batar gözlerinde, gölgen üstüme düþer
Geceler boyu sen sað, ben giderim selamet
Bir büyülü düþ gibi aþkýn sinemi deþer
Issýz çöllerde ben sað, sen gel bana selam et...
Ýþve ile nazýndýr beni periþan eden
Vuslata bedel diye, aramam baþka neden
Bu liman mahþer yeri, ne gelen var ne giden
Ölümlerin sonu yok, aþkta olmaz nedamet
Tortusu yerin hakký, sözümde saklý bela
Þarabýn suçu yoktur, özüm sarhoþ evvela
Zülfünün bir telidir tutunduðum iptila
Cemalin mihrap diye döndüðüm istikamet
Düþlerimin perisi, gönlümün hýrsýzýsýn
Damarýmda dolaþan aþka meyyal sýzýsýn
Ellerime tutunan alnýmdaki yazýsýn
Dudaðýndan çektiðim her nefes bir bidayet
Kayarken gözlerinde yýldýzlarýn paresi
Aþkýn mihenk taþýnda dalgalanýr haresi
Tenindeki rayiha güllerin usaresi
Sarýlýp koklayýþýn ufkumdaki nihayet
Urazým hâr içinde, nârýna da hayraným
Hayal gibi düþ gibi cemalindir seyraným
Gönlümdeki tahtýnýn etrafýnda devraným
Kalbimde ayak izin, o en büyük fehamet
Erol URAZ 14.11.2017 Kýrklareli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.