önümde sayfalarý görüntüde boþ yazýlmamýþ kitap bir dokunsam gözünü açacak bütün yaþanýlanlar anlayacaðým içimdeki sýkýntýnýn nedenini
yeniden yaþar gibi elimi çeneme koyacaðým pencerede gözlerim dalacak toprak evin önündeki yola sahi kimler geçerdi o yoldan aðýr aksak yol hafif eðik çarþýya gözleri bazen yere eðik bazen ilerde dimdik üstünden geçen insanlar örneðin çocukluðum nasýl da kayardý karda mustabeyin dükkanýn önüne varýrdý nerdeyse büyük camii arkadan belkide el sallardý þaþardý ince bacaklarýn gücüne
þaþmazdým yaþananlara o zaman kaðnýlar geçerdi kara ak donlu içi saman dolu ( o zaman saman dýþardan alýnmazdý) babam samanlýða koyardý bizi çiðneyin de samanlar yerleþsin diye belki o günlerden boðazýmdaki rahatsýzlýk elmalar armutlar olurdu samanlýkta büyürdü çocukluðumuz ite kaka günleri kâh türkü yakarak uzun kavaða kâh ateþ yakarak altýnda bir kaç naðme býrakarak ilerde görülecek günlere
içim neden ezim ezim ezilirdi anladým kitabýn boþ sayfasýnda adým yarým kadýn adým en acýlý türküleri söylese atamýyor ikinci insan olmanýn hüznünü yoksa ben mi istemedim çocuk akýlla yenemezdim ki babamý isterdim ki dinlesin öðretmenimin sözünü beni okutsun o attý beni kitapsýz deftersiz bir kuyuya ben çýktým eski defterler buldum, eski kalemler okudum yazdým çizdim insan yüzünü çizerken öðrendim bir bakýþý gülüþü ve öðrendim çizgiden ibaret deðildir insan
önümde boþ, yazýlmamýþ bir kitap daha yazýlacak çok þey var..
13. 11. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.