. gökyüzü yazýyorum durup dinlenmeden kendime belki yaralardýr iyi eden insaný anladým avuçlayýnca kalbini topraðýn
kaç dilsize benim þu suskunluðum, yaðmursuzluðum düþünür müydün küçükken sen de büyüyünce unutacaðýný ellerinin yerini
konarýz, geçeriz çoðalýrýz ve nihayet bir yalnýz yolculuk nehrin kalbinde açan nilüfer ise göðsün deðince daðýn ayaklarý halkalanan suya büyüyüp döner içine hayat dinmez sýzýn içindeki uçurumlarý bir bir baþkasýna açarak
kanýný basýnca tuzuna teninin etin aðrýr, özlersin bir yorgun kavga gülüþün dudaklarýnda kýlýfýmý bedenimden çýkaran bir nefessin sonunda, daðýlýrsýn aynasýnda suretimin ben ki gökyüzüne saygýmdan yaðmurda önümü iliklerim .
Sosyal Medyada Paylaşın:
CigdemGüner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.