_ bir iç çekiþle
gri ay ýþýðýyla karanlýða yeni bürünen gecede
geceye adýný mýrýldanan yaðmurlarla ve dilediðin sevdaya tutsak ederek
sessizliðimdeki kalkýþmama kulak asmadan
aðlamayý dahi öðrenmeden ve yas tutmanýn utancýný hiç bilmeden
zalim sakinliðinde gel
_ uzaklardan usulca
yeni serilmiþ taze topraðýn o soðuk dokunuþundaki ýstýrap
kapkara bir peçeyle ruhumu sararken
yüreðime akan bir türkü gibi salkým saçak ve þefkatindeki garez
söðüdün yapraklarýný sallayan rüzgar tadýndayken
esaretin sefaletiyle gel
_ yeter ki
yine þafakla kaybolmadan
...