Yaþam kabullenmekle baslar... Ve kabullendiðimiz kadar diri kabullenmediðimiz zaman ölü isek Mutluluk diri olmakla ölü olmak arasýnda aldýðýmýz nefestir....
Tek birgün bile birlikte mutlu olmak adýna bir ömrü bir gönüle feda edelenlere ...
Sondan basladým sevmeye Tükenmiþ ruhlarýn dalgalarý gibi Vururken yüzüme denizin çýplak etleri yagmurdan sandým her ýslak olaný
Sessizce açan çöl çiçeðim uykunda sarýldým sana gömmek için acýyan yanýmý susuz býraktým ölümcül yaramý
Bir söðüt agacým ýrmak sýtýnda oyulmuþ içim toprak misali bakir , karanlýk ve nemli gece ilkah versin diye ayýþýðý güne bir kelebek yedi düveli geçti
Kanatlarýnda mantar kalbi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.