s/olmayan karanfil

unutulmuþ bir zamandan geleceðim
ölüm kadar taze
hayat kadar sahte
acýlarým kadar nan/kör
geleceðim
geleceðim ki
sesim daha da gür tomurcuklanarak topraða
ilk umudumdur sonum belki de
kim bilir


taþ duvarlarda büyütüp yalnýzlýðýmý
seni s/aklayacaðým
yüzümün s/onsuz deðiþmez kederinde



kuþlarýn gittiði vakit/ay hazana düþünce
bir gurbet yaraladý beni
birde hasretin
bir yanýn hep yaralý ve de eksikse
boþ ver þarkýlarý ya da baharý

hesabý tutulmaz yalnýzlýðýn anlasana iþte
toprak bulamazsýn
göm beni desem
yokluðunun derinliðince
ardýmda bekleyenim var diyemem
uzar durur üstümde
yýllarý bulan
suskun ve karanlýk bir gölge


acýn içime dokunduðu günden beri
onca cümleyi hiç ettim
alýþmadý acýsýna bir türlü /yetim kaldý sana hep yüreðim


sendelerken
hayatýn soðuk melun ve çetrefilli yüzünde
sana s/olmayan karanfiller biriktirirdim düþlerimde
ne olur
yaðmurlarla gel küskün göðümün rengince
varsýn þ/ahlansýn acýn canevimde

gün ortasý
meydanlarda yalnýz kalayým
kan revan içinde
ne fark eder
unutup ihanetini
buðusuna düþünün kurban olayým her seher

sana s/olmayan karanfiller biriktirdim
ölüm susan
s/olmayan
karanfiller
düþlerimde





/geçtim cümle kapýsýndan
gördüm ki
acýnýn meali
kendi kalbimmiþ meðer/



Sosyal Medyada Paylaşın: