beyan-ı hâl
tepeden týrnaða kadar
yalnýzlýðýna büründüm
kirpiðimin ýslaðýnda hasret
içimdekiyse isyan
uzaklara yaslanmýþ sevdalarý anlatan
tütün kokulu türküleri bilmezsin
buðusu tüten sabahlarý da
say ki
sevene
her þafaðýn baþýnda yeni bir ölüm var
göm beni
gözlerinin karasýna
unutarak
bir baþýma tenhalarda koyarak
dünümden yargýla
iliklerime kadar
ürperirken
sýz
acýma
bir ýrmaktýr hasret
çoðu zaman susmak
ve kir
özlenenden temizdir belki de
kimbilir
çoktan boþvermiþim
oysa (ki hep oydu)
yolu yok derdimin
cümlesi hiç
aldýrma aldýklarýna
ne kaldý bana zindan etmediðin
ne kadar da uzun sürüyor
insanýn insana yalnýzlýðý
bu yüzden belki de
sokaklarýn ihanet içindeki viranlýðý
ve alnýmda
þehrin yosma kalabalýðý
ey boynuma düþen sonsuz gölge
ey vakti uðultu
et ve kemik taþýyan zavallý gövdem
ey kalbim dök içini
dök
yoksa çýldýrýrsýn
bir kere
sadece bir kere
sor kendine
ardýndan sürükleyip
bütün olmayacak umutlarý
bilsen
hangi merhametsizin adý d/okundu
kör bir býçak gibi ansýzýn yüreðime
zaman hýzla
ve de acýyla akarken
nasýl geçer insanýn aðrýyan yaný
sana varmak istediðim her adýmda
kýldan ince bir uçurum oluyorsun
her yaprak dökümünde
eskimiþ bir mevsim gibi
küllerimde soluyorsun
yine de
gidecek tek yanýmsýn
baðýþla sana olan yoksulluðumu
göðsümün ortasýndaki boþluða
bir tek sen doluyorsun
sür yokluðunu son kez nefesimin þakaðýna
ecelimi sus açtýðýn yarayý
bir ömür kanatýrcasýna
akþam olup ay hazana deðince
ve vurunca þavký
hasretin en kalleþ yerine
içimden sana doðru kopuyorum
ecelime susamýþçasýna
hüznüme hüzün giydirirken eskiyor ömrüm
zamansýz esen bir rüzgarýn ardýndan
kavuþurdu topraðým gamzelerine belki de
olmadýk bir þiirin kalbinde daha
b/atýyorsun
anla
anla...
incinmiþiz incitmeden
olur elbet yarýn
ve yarýn yine ayný yangýn
kuþlar göçe durmuþ b/aðrýmdan bir bilinmeze
kanatlarýn da umut sürgünü
derlenip toplanýp dönerler elbet vakti geldiðinde
vakti geldiðinde hep geçtir getirmez gittiði günü
bir ucundan diðer ucuna
en iyi severek gidilir sevgiye
ey kendim dinle
yorgun kalbim taþýmaz artýk bunca yükü
"tövbesi yok âhýn /eðilsin boynun /sus artýk bu senin günahýn"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.