GİTME

Gitme, gül bahçemi soldurur bu sýzý.
Bir avuç günde, olmaz hasretin azý!
Boðar, gönlümden taþar hasretin bazý.
Ölümlü ömür dediðin, bilinmez gitme!

Gitme, yarýmlar bir olunmaz sensiz!
Su katmayla bal dolunmaz sensiz.
Saniyelerle gün sayýlmaz sensiz!
Alýþýlmaz yokluðuna da sensiz, gitme!

Sarmýþ dört yaný anýlarýn aðý.
Gönül þehrimin, sensiz boþ bir yaný.
Erimez bu hazanda, gönlümün karý.
Güneþi sýyýrýp hayallerimden, gitme!

Ne farký var bir çocuðu öldürmekle, gitmenin!
Yaþama sarýlmýþ elleri boþ koyup, itmenin.
Ne farký var uçurumdan, bende yitmenin.
Yoksa senedin döneceðine býrakma, gitme!

Vakit sende kaldý, zaman duracak
Gönül bir dal bulamaz sensiz konacak.
Bir yolum var, su ömürde akacak.
Yolcuyu, bir yolsuz býrakýp gitme.

Gitme sensiz zifiri karanlýk gecem.
Boðazda düðümlenir kalýr hecem!
Sensiz gülsüz, sade dikenli bu can.
Issýzým, sensiz bulunmaz yolum gitme!

Adý hasret, ayrýlýk bu paylaþýlmaz!
Koyduðun daðlar, bir sesle aþýlmaz.
Sen varken, anýlarla avunulmaz!
Yüreðime emanet bir sýzý yükleyip, gitme!

Gülüþünde papatyalar açmadý daha.
Gül, goncasýndan çýkmadý daha!
Nefesinde tek yaprak göçmedi daha.
Sensizliðin bende çözülmedi, gitme!

Gitme, gecelerimi alma benden.
Bir yarýmý alýp bölme heceden.
Almadan çocuksu yanýmý senden...
Varacak bir yer vermeden, gitme!

Burhan SEVÝMLÝGÝL​
Sosyal Medyada Paylaşın: