KISKANIYORUM

Yýðýlan hasretin, bu duygunun baþý.
Kimi yokluðunda, kimi gözlerine karþý!
Bazen bastýðýn yeri, bazen bir taþý,
Aldýðýn nefesinden de kýskanýyorum!

Yüzüne deðen rüzgardan, yelden;
Pak ruhunu kirletecek, pis bir elden,
Deðil bir andan, sensiz her ihtimalden...
Aðzýndaki sözden de kiskaniyorum!

Gözlerinden sürgünün belki izidir bu.
Uzaktan hüznü besleyendir ruhu.
Sanma deðersiz, beyhude bu duygu.
Seni... Senden de kýskanýyorum!

Deðil sesinden, bir bakýþýndan,
Çok gözünden, azda kaþýndan,
Gözünden düþen, damla yaþýndan,
Bir lokma aþýndan da kýskanýyorum!

Bensiz tükettiðin her nefesten,
Dilinden bensiz düþecek sesten,
Yüzünde gül açtýracak bir hevesten,
Bahardan, yazdan da kýskanýyorum!

Her güzel manzarada senden bir parça.
Görünmez ruhun bu gözle bakmadýkça.
Belki çocuk, kimbilir belki ahmakça!
Bir yudum suyumdan da kýskaniyorum.

Gözlerinin sürgüsünden, kapýsýndan,
Yüreðine girsem kirpiklerin arasýndan!
Bir habersin yokluðunun sýzýsýndan!
Benden alan uykundan da kiskaniyorum!

Tarihfi yaþatmaz kopan fýrtýnalarý.
Yýkýlacaksa, baþtan keselim hesabý,
Hazandan, güzden belki de baharý,
Anýlarda, kendimden de kýskanýyorum!

Burhan SEVÝMLÝGÝL
Sosyal Medyada Paylaşın: