AYRILIK

Karþýma nereden çýktýn güzelin simasý!
Kahverengi gözlerinde, dünyamý bulurum.
Beklemekle geçmiyor, bu özlemin hasý.
Uyanýr uyanýr, rüyalarýnda kaybolurum!

Uykumda gördüm, hayalinle konuþtum.
Düþmanýdýr gözlerim,bizi ayýran hudutlarýn.
Gözlerinden ayrýldým, sýzýna kavuþtum.
Gözyaþýn vardýr içinde, belki þu bulutlarýn.

Bulutlar kararýr siyaha döner.
Son dal sigaram, seheri aydinlatsýn.
Umutlarla besleniyor, bu güzde kader!
Doymazsa yüreðimi, resminle kanatsýn!

Ellerinden soðuk, düþlerimden karanlýk.
Göz kapaklarýma doðan, güneþsin sen.
Bir resmin beliriyor ama hep bulanýk!
Düþlerimde bile saklanýyorsun bilmeden!

Kirpiklerin çizgisi saplanmýþ beyaz tenine
Yetmezmiþ gibi, eklenir bahar gülüþlerin.
Bunca suskunluða mutluluk neyime.
Bekletir bunca umutsuzluða da düþlerin.

Gözlerin yüzündeki soðukluða tek renk.
Gulmezsen hatýrlatýr, baharsý terkediþlerin.
Soðuk, kurak, çamurlu bin ýssýzlýða denk.
Buseni esirgediðin, bir parça resmin.

Anýlar var gözlerinde, sanki ben ait deðilim.
Anýlarý kovalayan sabah var akþamlardan
Özlemin içinde büyütür bir bir demin.
Sikilmadin düþlerimde,yamalý sevdalardan.

Geçmeyen ömürlük kýþlarý düþün.
Ömüre...Baharin ortasýna soðuk bir aralýk.
Þöylesine ufuktan batan gülüþün.
Tarifi yaþatmaz... Bunun adý ayrýlýk...

Burhan SEVÝMLÝGÝL








Sosyal Medyada Paylaşın: