GÖZLERİN

Sönmez gözyaþýnda tutuþan bu yangýn!
Yansýn kül olsun beden, gözlerine uyansýn
Yansýmasýdýr belki cennetten baharýn.
Bu alevi yüreðime konduran gözlerin!

Susulmaz hasrete, gözlerin buysa.
Kararmaz güneþ, vuslatý duysa!
Hala ýsýnmadýn bu ateþe, inanmadýnsa.
Kül olsun ýþýðýnda, bir çift gözlerin.

Arýnmýþ tüm kötülüklerden, kinden, neftetten.
Sunulmuþ bir bað, bahçe yüzünde cennetten.
Bir sýr mý saklar bilmem, þu susuþun ebedten.
Ölümsüzlükten bir parmak tat, baldý gözlerin...

Koparalým baharýn gözlerinden güllerini.
Sunalým gök yüzüne, yaksa da ellerini.
Bitmeden, sende geçen ömür günlerini.
Bitir diye haykýrandý, kahverengi gözlerin.

Sýzlanmaz gözlerinde kavrulan ömür.
Çýkmaz hiçbir sevda, hasretle gür.
Dayanmaz gönlümde, papatyan çürür!
Kýlar mecburiyeti, güzele gözlerin.

Kaç gün yanar gözlerinde zaman
Uðurlanmak varsa yanaklarýndan
Sunulmamýþ ölümü bile kýskandýran.
En güzel sondu, bu bedene gözlerin

Gözlerin kinden, nefretten yoksundu.
Gözlerine bakmadan inanmak zordu.
Anlatmakla olmaz ballar diyarý, yurdu.
Bulutlar þehrinde bir nefesti gözlerin..

Bilinmezliðin korkusudur gecede kara.
Gözlerinde huzuru buldururken bu cana.
Sinmemiþ hiç bir kusur o mimara;
En büyük tanýktý, yaradana gözlerin!

Gözlerine çekilmiþ en manalý perde.
Düþürür dertsiz kulu, bin derde.
Bütün hesaplarýn bittiði yerde,
Hesabý baþa sardýran gözlerin

Son vedaya kadar, mutluluðu anlatasam,
Býrakýp dertleri, dizlerinde bir ömür yatsam.
Gözlerine kendimi gömüp kapaðý kapatsam.
Uzansam derinlerine, huzuruna gözlerin!

Ayrýlýða gelmesin, þükründe kalsýn vakit.
Denilmez ise hiçbir misafire git.
Yarým nefes, bitersen de orada bit
Dedirtecek tek duraktý gözlerin.

Ölmek için geç, yaþamak için kýt o yüzde zaman.
Bir bilenmiþ kýþta bulsa da dilenmezdi aman.
Gidebildiðim tüm yollardan beni alýkoyan
Býrakamayacaðým son duraktý gözlerin...

Rahmet pýnarýnda akýp gider sözler.
Paklanýp açýða çýkar iken özler.
Bende bin günahýn sebebini gizler
Düþtüðüm en güzel tuzaktý gözlerin...

Burhan SEVÝMLÝGÝL

Sosyal Medyada Paylaşın: