Yirmi Yaşında, René-François Sully Prudhomme, Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Yirmi yaþýnda göz zor beðenir, çok gururludur:
Ýnsan ilk karþýlaþtýðýna bakmaz, ama
Gözler en güzele kayar! Ve safça
Kendinden geçerek, dün doðan arzuyu aþký sanýr.
**

Daha sonra, acý bir acemilik yapýldýðýnda,
Büyük gözlerin meydan okuyan büyüsü azalmýþtýr,
Ve bir zamanlar, deðeri anlaþýlmamýþ olsa da
Öncekiler, pek özel ve pek deðerli bir hazineyi ortaya çýkarýr.
**

Ama ancak bahtsýzlýk deðiþtirilemez asla:
Sadece bir kiþinin sevilebileceði sanýlan yaþta,
Zaten onunla acý çekildiði öðrenilmiþ olsa da.
**

Sonra, birden çok güzel olduðunun farkýna varýlýr,
Bir sevgili seçmek için çok geç kalýnmýþtýr
Ve kalbin baþlamak için artýk gücü kalmamýþtýr.


René-François Sully Prudhomme (1839-1907)
Çev. Sunar Yazýcýoðlu


Þiirin aslý:

À vingt ans

À vingt ans on a l’œil difficile et très fier :
On ne regarde pas la première venue,
Mais la plus belle ! Et, plein d’une extase ingénue,
On prend pour de l’amour le désir né d’hier.

Plus tard, quand on a fait l’apprentissage amer,
Le prestige insolent des grands yeux diminue,
Et d’autres, d’une grâce autrefois méconnue,
Révèlent un trésor plus intime et plus cher.


Mais on ne fait jamais que changer d’infortune :
À l’âge où l’on croyait n’en pouvoir aimer qu’une,
C’est par elle déjà qu’on apprit à souffrir ;

Puis, quand on reconnaît que plus d’une est charmante,
On sent qu’il est trop tard pour choisir une amante
Et que le cœur n’a plus la force de s’ouvrir.

René-François Sully Prudhomme
Sosyal Medyada Paylaşın: