gözlerinde yürüyorum durmadan
en çok sen aðlatýyorsun türkülerimi
ben sende ikmale kaldým
büyük sesli uyumu gibi
ben sana bir güneþ býrakýyorum
sen bana günü inmiþ bir mevsim
aðlamak fiilinden
özlemek fiiline
hoyrat bir sevda oluyorum
ne ben zemheri olabiliyorum ne sen bahar
çýkmaz sokaklarda kaybolmuþ bir kimlik hürriyetim
menekþeler sende kalsýn
ve ben noktalý virgül gibi
sýrtýmda taþýyorum dertlerimi
ne çok ünlem unutmuþum aðlarken
bir türkü yalnýzlýðý uzaklýðým
þimdi ben sende bahar
omuzlarýmda kýþ var
demlenirken yokluðun bende
yýllarýn hesabýný görmeye
istersen gel bu yaz
sonbahar sensiz olsun
cari bir sevda gibi
ilkbahara kuþlar gelir nasýlsa
sesimden öperken yýllar
dilime dolaþacak
gönlümde üþüyen bir dað yolu türküsü
ümit olacak yine
her mevsim devam edecek devriâlem
kuþlar yine uçacak yaþamaktan yana
sýrtýma saplanýrken bakýþlarýn
nefesini soluyacaðým durmadan
ve açarsa balkonumdaki benjamin
içimde iki kelime
gel yine…
2017 Þubat/ANTALYA
Sýtký ÖZKAYA