Bak usta saat bile durmuþ. Eskiden hiç durmazdý. Ara ara teklerdi ama çalýþýrdý. Anlaþýlan o da yorulmuþ, Yaþlanmýþ ben gibi. Bir el atsan, Dokunsan bir. Kurtulsa bu teklemelerden.. Dile gelse yeniden, Konuþsa kendince, Bir hayat yaþasa hayat gibi. Arada bir gülümsesin, Yahut az tebessüm etse de olur. Belki çözülür dili, Dönüp durur eski halinde. Ýyileþir mi dersin? Bizi hep hasta gösterdiler, Tedavisi olmayan hastalardan. Bilemediler, uyuyanlar uyanýr elbet. Þimdi bir ses geliyor uzaklardan, Ýçten içeriden kopup haykýrýyor. Çýrpýnýrdý içimde çýðlýklar türkü türkü, Dalga dalga çoðalarak geliyor usta. Bu saat durur mu? Haydi sen söyle durur mu? Durur,mu usta..
Mehmet DEMÝR sk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.