Bazen bir nehir gibiyim, Akýp gidiyorum bir bilinmeze doðru, Ne durmak var bu yolculukta, Ne de durmaya gücüm, Bir nehir gibiyim, Durmayan durulmayan.. Ýçimi bilmez kimseler, Bir adým var dillerde, Bir de akýp gidiþim.. Çýlgýn fýrtýnalarda çýrpýnýþým bilinmez, Ne sellerde delirdim ben. Derinlerimde gizlediðim nice þeylerim var benim.. Görünmezler bilinmezler, Bazen durgun bir hal alýrým, Çekilirim azalýp kalýrým kendi halimde. Ýþte böyleyim ben, Bazen akan bir nehir, Bazen derinliklerine sýrlar dolu bir okyanus, Bazen de durulmuþ bir göl gibiyim.. Herkes beni böyle tanýr, Budur benim görünen yüzüm, Görünmeyen yanlarýmdýr özüm.. Bir su gibi Enginlerde, derinlerde.. Az deliyim sizler gibi, Misal bazen coþarým kara deniz gibi, Bazen de durgunlaþýrým ölü deniz gibi... Fýratýn çýlgýnlýðýyým, Muratýn bahtsýzlýðý.. Suyum ben akýp giden, Herkesin bildiði, yalnýz bilmek istediði Ötesine iliþmediði..
Mehmet DEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.