HEM UZAK HEM YAKINSIN

sen bana hem uzak hem yakýn,
uzanýp tutamam, bir dokunsam býrakamam,
korkarým ki hiç bilmeksizin yaþayacaðým seni..
bu kaçýncý söyleyiþim sayýlmaz,
bir kaçýþ ki sorma gitsin kimden kim için?!
çözemedim gitti..
bir el uzatsan bana,
dokunsam bir ýssýz karanlýkta, sana..
sadece gece elbisesi giymiþ karanlýk þahit olsa o âna!
bir sen söyle bir de ben sen içinden geleni bense sana olan sevgimi..
yýkýlýr belki de içimde büyüyen daðlar.
dökülür üzerimdeki bu yük yýðýný
hafifler bedenim ruhum hafifler..
sonra sen gidersin arkana bakmadan...
bir daha belki bakmazsýn yüzüme...
olsun be bunca zaman içimde sakladým da ne oldu.
artýk hiç bir þey korkutmaz beni..
gidiyor musun git...
ben karanlýk gecelerin de karanlýðýyým..
kim ne bilsin?
sense renkli bir hayalin içinde uçuþan bir güzelsin.
sen var ya sen hiç bitmeyen bir yarasýn...
ya kanarsýn ya da sýzlarsýn içimde...
belki baþka bir zamanda tutarým ellerini kim bilir
karanlýklarda deðil de gözlerimin gözlerine deðdiði yerde..

Mehmet DEMÝR sk.
27.02.2016 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: