SİYAH SAÇLI KADIN

Biri vardý bir kýz...
Bizim eski mahalleden
Upuzun sýrma gibi saçlarý vardý.
Gelip giderdi kendi halinde
Kendi imrenecek kadar güzeldi, saçlarý da öyle.
Simsiyahtý týpký ipek gibi.
Gören bakmaktan kendini alamazdý.
O ise hiç umursamazdý olup bitenleri
Sanki biri vardý hep düþündüðü
Bir tek onu görürdü gözü.
Bazen iner kýyýlara doðru zamanlý zamansýz.
Kimseler bilmez anlamazdý onu.
O içindeki fýrtýnaya tutulmuþ savruluyordu
Bir oraya bir baþka yere.
Ama hiç aksatmaz o meçhul gitmeleri
Gidiþinde hep bir canlýlýk vardý.
Dönüþlerinde ise bir kasvet. bir hüzün
sorma gitsin
Zaman geçtikçe deðiþiverdi her þey.
O güzeller güzeli simsiyah saçlar yok artýk.
Tarumar olmuþ nedense
Ýçindeki fýrtýna dýþýna vurmuþtu darmadaðýndý.
Sanki dünyanýn sonu yaþanýyordu.
Boþ bakýþlar altýnda yitip gidenler.
Düþündü.
Onca hasret nasýl telafi edilir ki.
Oturup aynanýn karþýsýna baktý uzun uzun
Bir makasla baþladý iþe.
Ýnce belikli sýrma saçlarýn sonuydu artýk.
Sabaha kadar kesip durdu.
Sonra yaktý bir ciðara çekti derin, derin.
O an sustu sondu sanki.
Ve sustu her þey onunla birlikte.
Yollar onsuzdu artýk.
Kýyýlar da kimsesiz kaldý ondan sonra.
Kimseler saç uzatmaz oldu.
Uðursuz muþ diye.
Bak, bak uðursuz.
Neydi kýrýlýp daðýlan yürekteki bu sýzý..
O sýrma saçlarý kökten kesecek kadar olan neydi
Hiç kimseler bilmedi bilemedi de.
Uzamadý o saçlar bir daha
Ve kadýn hiç konuþmadý
Her yerde o konuþulurken o sustu.
Adý neydi bilmem
Ama bir þey vardý onu hayata küstüren.
O son gün oldu ne olduysa ne yaþadýysa.
Küstü kadýn.
Sonra vazgeçti bir çok þeyden
Sustu sadece.
Konuþamadý bir daha.
Konuþmadý.
Mehmet DEMÝR
01.11.2018 AN"KARA"
Sosyal Medyada Paylaşın: