Ne kelimeler yeter seni anlatmaya
Ne de yerini alabilir hiç kimse
Aldýðým nefes sensin
Sen karanlýk gecelerimde
Odamý aydýnlatan bir nursun
Düþler kapýsý açýlýr gülüþünle
Senli dünyalara geçerim
Mutluluk hormonlarý salgýlar bedenim
Baþým savrulur düþerim
Aþk sarhoþu olurum öpüþünden
Kendimi sahile zor atarým
Sýzar kalýrým
Dalgalar masaj yapar
Düþlerimin üzerinde oynaþarak
Biliyor musun
Denizler bile düþlerimin rengidir
Düþler dünyasýndan çýkmasam
Acýlarým diner mi yokluðunda
Isýnýr mý sol yaným sen gittikten sonra
Buðulanmaz mý gözlerim
Karanlýða gömülüp zindan olmaz mý akþamlarým
Vefasýzlýðýna ses olur mu feryatlarým
Yüreðine aþk ateþi düþürmez mi sessiz haykýrýþlarým
Söyle
Çok mu sevdin onu yüreðim
Uðruna ölecek kadar
Cana can katmasý gereken sevda
Bu kadar acý çektirir mi
Biliyorum onu her gördüðünde
Yaralý bir kuþ gibi çýrpýnýrsýn
Seni gördükten sonra
Öyle büyüdün ki içimde
Sýðmaz oldun gönül kafesine
Her yaným sen oldu
Ben sensiz olamayacaðýmý anladým
Bir gün beni býrakýp
Kaçýp gideceðinden çok korktum
Hep böyle bir korku vardý içimde
Ýþte sen içimdeki o korkuydun ...
Refik
17 . 08 . 2016
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.