Vakit dar, bahâne boldur hep
Ýnsan, önce kendine yabancý
Sonra tuzaktýr kardeþine
Ne vakit uçsa bir kuþ baþýnýn üzerinde
Suçludur rüzgâr...
Görmek deðildir bakmak
O, çok derindedir; bilinsin!
Sen dönerken; eteklerin fýrtýna
Gelen gitmiþtir çoktan
Gelmek, gitmelere açýlan
Acýmasýz muammâ...
Kör kapýlarýn kora dönmüþ eþiklerinde
Bulursun kendini bir zaman sonra
Kalkmaya çalýþmak faydasýzdýr;
Bedeninden ne umarsýn ki
Rûhunu kaybettikten sonra!
Gemileri alabora tüm denizlerin
Yýrtýlýrken avuçlarýndaki Ýsa’ dan kalma yara...
Ey insanlýk;
Yüreðinin deðil, vicdânýnýn götürdüðü yere git artýk!
Özlem Tarhan
Aðustos/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
TASVÎR-İ EFKÂR BÜYÜDÜM... Balat Göç Ünlem(e)lerim Hasbıhâl devrik aşk Âvâz Münzevî Hiç'e İthâf