Elbet bir gun bulusacagız…

• 25 Mart 2012 Pazar 00:33:25

Bir yaz gunu mesela...
Güneşin batıp denizle birleştiği bir noktada, denizin ortasında..
Bir vapurda mesela...
Tesadüfen o kurumuş simitleri parçalayıp martılara atarken gözlerimiz buluşabilir bir gun..
Sonra utanıp suçlu çocuklar gibi başımızı diğer tarafa çeviririz, hatta şaşkınlık yaşarız belki de...
Yaşamamak mumkun mu.. Bunca zaman yaşamaktan korktuğumuz bu aşkı içimizde yaşattıktan sonra.. Bir gun buluşup o aşkın hic ama hic olmedigi, bir parçası bile eksilmediğini farkedince mumkun mu ki şaşırmamak ?!

Illa ki aşk; illa ki ızdırap.. Guneş sacların arasında nekadar guzel.. Ruzgar nasıl da hareketlendiriyor o altından da parlak saclarını.. sana bakmamak mumkunmu ki ?’

Keşke bakabilsem.. Bir an farkedilmeden sana bakıp böylece kalabilsem.. Zaman dursa da her noktanı kesfedebilsem.. içime melekleri kıskandıran kokunu, hatta aldığın nefesi cekebilsem…

Bakamam ama ben sana... ne acıdır ki ikimiz de birer zarf hazırlamıştık o eski gunlerde.. Sen ne yazdın inan bilmiyorum, ama benim zarfımda silip attığım bir defter kâğıttan sonra dayanamayıp hic çekinmeden içimde kopan tum duygu fırtınaları dokmustum..

Sonra o mektubu sıkıca sarmıştım ellerimle.. ellerim titrer sol yanıma mektubu yatırıp uymustum… kalbime yakın olsun ki dökülen sözlere inanmadıysan, kalp atışlarımdan buruşan mektuba inanırsın belki diye...
Ama olmadı.. Asla olmadı.

O mektupları ulaştıramadık bir birimize..Kim bilir belki sende benim gibi cekindin, utandın, hatta korkmuş da olabilirsin duygularını dokunce bazen insan alay edilir ya onlarla, sonra da gonlu kırık, bukuk, hayali ezik çekilir bir koşede.. Haklısın !
Ne desen, ya da demezsen.. Haklısın !

Ardında gecen bunca seneden sonra birsey söylesem de degişirmi ki ?!
Sen başka yerde, ben başka yerde...
Hayatlarımız, hayallerimiz başka...
eskiden sevdiğimiz o bizden bile bir parça kalmışmıdır… kimse bilemez ki..
Hayat, kader, yaşam.. insanları nasıl da değiştiriyormuş meger..

Eskiden gun bile geçirmezdik birseyler paylasmadan.. Simdi ise bakışlarımızda sevgi ve heyecan hala da olsa iki yabancı gibiyiz.. Sen o vapurun bir koşesinde, bense digerinde… Hic birsey söylemeden ! Selam bile vermeden bir birimize çekildik ve gokyuzunde beyaz martı surusunu izlemeye devam ettik ..

Sen inerken vapurdan arkanda baktım ve dusundum.. Kader ya bu vardır bir bildigi..
O mektubu ulaştırmadım sana o gun.. Korktum ve utandım ama..
Ulaştırsaydım belki de bunca sene keşke ve hayallerimde olmazdın.
Oyle de, böyle de ayrı kaldık işte...

Elbet bir gun buluşacagız, bizden asla yuzunu cevirmeyen, mektupsuz bırakmayan gonul sahiplerimizle..