8217;le ilgili roman gibi bir şey yazmak üzere aldım. Atatürk romanımı bu deftere yazmamaya karar verdim. Onu dosya kâğıtlarına yazarım artık..

Son günlerde üzüldüğüm , ailece yaşadığımız elimizdeki üç beş lirayı da alan bir olayı anlata
cağım.Amcam," gerçekte amcamın oğlu ama biz ona amca diyoruz."bir adam getirdi. Bahçe
yi müteahhite verelim diye.Biz de en küçüğümüzle görüşüp anlaşmalarını uygun gördük.Ve
kâletimizi ona verdik. Arada geçen anlaşmaları , anlaşmazlıkları anlatmak istemiyorum.Ol-
madı..Sözde küçük bir ayrıntıdan anlaşmazlık çıktı. Müteahhit kardeşime eğer böyle kabul
ederseniz beni ara demiş. Kardeşim de sen ara deyip sözü kesmiş.Kardeşim aramayacağını
nasl olsa müteahidin onu arayacağını söyledi.İki gün sonra adam aradığında babasın razı ol
madığını , onlara arsayı paralarıyla almalarını söylemiş. Böylece bizim yerden caymış.

O gün gördüğüm düşte ,kiralık bir bir eve taşınmışız.Evi babam kiralamış.Bakıyorum , otur duğumuz odanın bir köşesinin tavanı öylece açık . Soğukta nasıl yatacağımıza üzülüyorum.
Başka bir ev kiralamamız gerektiğini düşünüyorum. A rkada evin bir odası daha bulunduğu-
nu farkedip , kapıyı açıp içeri giriyorum.Burası geniş bir oda .(Hep dar evlerde oturduğum
için) hoşuma gidiyor.Karşıda geniş bir pencere , pencereden dışarıya bakanlar var.Dışarsı
çok güzel . Ay ve yıldızlar mı çıkmış yoksa..Güneş çok geniş bir alana mı yayılıyordu yoksa
kestiremiyorum. Benim için odaları geniş ,güneş ışığıyla dolu odalar büyük bir özlem.Ayak-
larımı güneşe uzatıp ısıtmalıyım." Çok şükür bu duam gerçekleşti, her düşümün gerçek ol-
duğu gibi ".

Üşüyen ayaklarımı güneşte ısıtmalıyım .. Neden olmasın.. / Yazmışım son olarak..Allah bü-
tün isteyenlere güneşli , büyük evler versin..