YÜREĞİM "HAZIR KITA"

• 24 Aralık 2007 Pazartesi 19:00:30

Yüreğim “hazır kıta”. Bir şiir ile aldı götürdü beni. Gölgesi mazide bir acının orta yerine koyuverdi. Bugünkü gibi yakıcı geldi yandım, dün yaşamış gibi tazelendi. Yanağımdan süzülen bir çift damla, boğazımda düğümlenen hıçkırık engel tanımadı.

Yüreğim “hazır kıta”. Aldırma Gönül diyen bir türküye kandı sonra. Dikildim yeniden güneşe karşı, kafa tuttum. Usuldan bir sitem yolladım gökyüzüne. Eski sitemlere benzemeyen ağır mı ağır bu kez. Uzun bir aradan sonra isyana kalktım.

Yüreğim “hazır kıta”. Bir martının kanatlarında okyanuslar aşmanın peşinde. Olmazların ardından gidecek kadar cür’etkar. Düşmek, parçalanmak korkusundan uzak yine. Kaç kez paramparça oldu varsın bir kez daha dağılsın, kim korkar dev dalgalardan.

Yüreğim “hazır kıta”. Sevgilere açık kapılar, biri elversin yeter. Uslanmadı, anlamadı. Çocuk saflığında gitmeye dönük bekliyor. Kumruların sevdası kandırdı belli ki.

“Yüreğinin götürdüğü yere git” diyor benim Bücür.

Derken,

Haykırıyor, Ağır Abla.

Nereye?

Yaşına başına bakmadan, bir çocuğun aklına uyup bütün gemileri yaktığın yetmedi mi? Bunca yaşanmışlıklardan ders çıkarmadın mı hala? Konulan/saflıkla koyduğun ipoteklerin varlığını unutma! Otur oturduğun yerde.

Kuralları bellettiler sana, okulunu okudun ve sıralamada kanunların çok ardından gelen o kuralların gerçekte mevzuatın “ilki” olduğunu öğrendin artık. Ağzın var konuşuyorsun, yaşamın dayattıkları acı acı çıktı önüne ve hala akıllanmadın mı?

Durdurmaya, nefer olmuş kalabalığa rağmen isyan etmenin ne vakit faydası oldu sana. Kuvvetler arası uçurumları görmüyor musun? Yel değirmenlerine karşı savaşan tarihi şahsiyetten başka örnek alınacak kimse bulamadın mı?

Uslanma zamanıdır artık. İşini olduğu kadar yap, insanlara çok güvenme, fazla gülümseme-asılı kalır sonra- sevgi sunmadaki cömertlikten vazgeç, şefkat fazla gelir bu acımasız dünyaya. Ve büyü artık!

Nafile,

Çocuk işte. Söz dinler mi?

Dünyanın hiçbir maddi değeri, yaşamın bir saniyesi ile ölçü olamazken, yakutlar, zümrütler, altınlar zavallı iken bir yudum sevgiye karşılık. Bir güzel sözün büyük bir hazine olduğunu hissederken, bir bakışa dünyayı değişmezken, az da olsa dostların gönül bağındaki üzümlerin tadına varmışken, varsın yolun sonu karanlık olsun.

Yüreğim “hazır kıta” Giderim ben…