- 556 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
Materyal sömürgeden tahliye duası
Penceremde kuşlar...
Kahve kokusuna karışmış hüznümle,dar zamanların manevi bir yoksullağa ittiği,telvesi bol umutsuzluk içerisindeyim.
Yarınlar...
Renkleri henüz düşünülmemiş,tasarısız niyetlenilmiş bir resim gibi aklımı kurcalamakta.
Aylardan Ekim...
Sokakta parçalı bulutlu yüzler...
Gecelerde,zamanın yozlaştırdığı,tabuların kısırlaştırdığı kurmaca düşler...
Zihnimi; bir çatı katının,sonsuz maviliğe açılan penceresi önündeyken,zifiri gecelerin,yerini mutlak bir aydınlığa bırakacağı tesellisiyle avutuyorum.
Aydınlık...
Ülkemin unutulmaya yüz tutmuş,içi dogmatik ve nevrotik bir fragmanla doldurulmuş,yasaklanmış sureti...
Varoluşumun misyonunu düşünüyorum.
Endişeliyim.
Penceremde kuşlar...
İstanbul’u özlüyorum.
YORUMLAR
meleğim bende seni özlüyorum bitanem yine güzel bir yazını okudum canımsın meleğim hep yazacaksın ve ben zevkle okuyacağım daha daha güzelleri gelecek ben seninle ugurur duyuyorum bitanem tatlı gülüşlüm yazılarını okurken gözlerimin önüne geliyor gülen yüüzn meleğim seni seviyorum unutma hep beklıyorum hoşçakal hep burda yanımda kal olurmu:)