HUZUR EVİNDE BAYRAM
Bu gün güneş bir başka doğmuştu.
Bir başkalık vardı.
Uzunca baktı pencereden Kuşlar cıvıl cıvıldı. Ağaç dallarının arasında oradan oraya koşup oynaşıyorlardı.
Neyeydi bu sevinçleri ? Güneş gülümsüyordu yapraklar sallandıkça renkli ışıklar saçıyordu.
Ne güzeldi ne güzellikti Yarabbi.
Yaşlı kadın başını cama dayadı usulca aktı yaşlar gözlerinden daldı düşüncelere.
Gelir miydi çocukları?
Keşke bu gün bari gelselerdi öyle çok özlemişti ki içi özlem doluydu. Kuş misali çarpıyordu yüreciği uzunca kaldı öyle hep hayalinde çocukları vardı.
İki oğlu bir kız ve torunları...
Kapısı tıkırdadı usulcada açıldı.
"Hala kalkmadın mı" diyordu beyaz elbiseli hemşire,
başını çevirip kalktım kalktım diye gülümsedi.
Yine ağlıyor musun niye dertlendin böyle
Yok kızım bakma bana şimdi hazır olur gelirim ardından geç kalmam merak etme.
Biliyorum geç kalmazsında niye ağladın onu merak ettim.
Gelip koltuğa oturdu.
Hemşirede yanına ellerini tutup "çok özledin değil mi çocuklarını"
Evet biliyorsun işte...
Bu gün gelirler mi dersin?
Bilmem gelirler mi?
Dalgın baktı gözleri beni hatırlarlar mı acaba onlarda özledimi ki.
Bak canım buraya geleli bir yılı geçti seni öyle çok seviyoruz ki belki çocuklarının yerini tutamayız ama çok sevildiğini bil dinsin gözyaşların.
Her zaman gelmiyorlar öyle çok aramıyorlar çünkü senin burada rahat olduğunu biliyorlar da ve sevildiğini ondandır aramamaları ne dersin.
Bilmiyorum...
Hadi şimdi güzelce giyin saçlarınıda topla istersen yardım edeyim.
Sağol seninde işin var ben giyinip geleceğim.
İyi o zaman.
Yalnız gitmeden önce ver elini öpeyim bayramın kutlu olsun kadın gözyaşlarını tutamadı sıkıca sarıldı hemşireye ikisi de ağlıyordu benim el öpecek anam yok seninde elini öpecek çocukların ikimizde birbirimize çok benziyoruz.
Ben çıktım yemekte görüşürüz..
Sildi göz yaşlarını giyinip birazcıkta süslendi öyle çok yaşlı değildi ama saçları bembeyazdı belki irsi beklide yaşadığı onca acılardandı bilinmez.
Yemek salonuna girince gördü ki herkes çok şıktı günaydın deyince hepsi bir ağızdan günaydın dediler
Herkesle bayramlaştı sarılıp ağlayanlar oldu kimi buruktu.Kimi gözüyaşlı...
Çiçeklerle süslenmişti masaları.
Ama hepsinin gönlü kırıktı buruk buruktu.
Yoktu çok sevdikleri onlarsız yapıyorlardı bayramı içlerindeki heyecansa bir başkaydı.
Kimler gelecekti ziyaretlerine kimler mutlu olacak kimlerin boynu bükük kalacaktı.
İşte huzur evinde de bayram vardı.
Çalışanlar neşe içinde kutlamışlardı bayramlarınıda
Canlarından kopan çocukları neredeydi gözleri yolda beklemekteydiler...
AYŞE KARAN
--------------------==---------------------------
YORUMLAR
tebrikler ediyorum.
huzur evinde çalıştığım dönemlerden bu gibi duygulara ve sahnelere aşinaşığım var.
dayanmak yürek ister.bazen onlarla biz görevlilerde acı çekerdik.
rabbim hem oralara düşürmesin,hemde oralarsızda bırakmasın..saygılarımla!
AYSE 09
sadece hayalimde canlandırdım nasıldır diye
sayfamda sizi görmek te güzeldi
Edeb-i Şiirsel
Duyarlı olmanız o aleme kafa yorup,o yöne düşüncelerinizi yöneltip kaleme almanız bile duyarlılığınızın hassasiyetindendir.
Duymalı,duyurmalı,duyarlı olmalı...
Dışarıdan bakıldıgında ,hayat oralarda pekte güllük gülüstanlık degil malesef.Hizmet şu bu değil bahsim..Tamammiyle manevi duygu alemi..
saygılarımla..güzel insan!
AYSE 09
farkındayım oradada dışarıdada hayat çok zor insan yaşlandımı hep kara kışı yaşıyor lmalı baharı düşleyerek
rabim kimseyi kimseye muhtaç etmesin
sevgilerimle hep güzel ve güzelliklere olsun diyelim
Edeb-i Şiirsel
Yaşlının genci olduğum şu günlerde, sık sık düşündüğüm bir konu: Huzur evi. Çocuklarımı izliyorum, paylaştığımız her anda. Onlar da, benim gibi, genç yaşta ebeveyn oldular. Allah ömür verirse, ben yaşlara geldiklerinde, benim isteklerime sahip olacaklar: Kendi hayatlarını yaşamak. Oysa o yaşlarda, ben gibi, hastane hastane , doktor doktor dolaşacaklar, benim ve babaları için. Neden? Çünkü evlatlar, ebeveynlerine bakmalıdırlar. Yazılı bir kural mıdır bu? Hayır. Ben, çocuklarıma, bunu yapamam / yapmamaya çalışacağım. Bu kararımı da bildirdim. Şu an için itiraz modundalar. Ama zamanı geldiğinde, en doğru yol olduğunu anlayacaklar...
Oooo çenem düştü. Ama bu da yazınızın, anlatımınızın marifeti... Teşekkür ediyorum. Sevgiler, yüreğinize.
AYSE 09
tabiki evlatlarımız bize olan vazifeyi yapmaya çalışacaklar ama kendi dertleri olacak
önümde gördüğüm ve yaşananlar bana bunu gösteriyor
bilinmez neler yaşayacağız zaman ne gösterir yeterki rabbim iyi yazı yazsın
saygımla la bak benimde çenem düştü değilmi sevgimlesin
cansın birgün o sıralardan bizde gececeğiz eğer ömrümüz varsa kısmet olursa buruk hüzün yanımızda yaşlanacak ...hatırlaman kaleme alman çok güzeldi can... sevdiklrerimizden Allah ırak etmesin... sevgilerimle...
AYSE 09
rabbim güzel günler göstersin dileklerim yollara baktırmasın sevgimlesin
Yollarına bakarken beklemekten bunaldım
nerde kaldın gelmedin yine hayale daldım.
Allah kimsenin gözünü yolda koymasın..
Tebrikler.
AYSE 09
sayfama onur verdiniz
saygılar benden
haklısın kardeşim....komedi gibi yaşadığımız hayatın son perdesi dramdır....saygılar
AYSE 09
dileğim güzel geçsin son günlerimizde
saygımla
AYSE 09
evet istenen bır yudum sevgi
seni seviyorum
Kaçınılmaz son:( Bir gün, böyle olacak mıyız diye çok düşünüyorum ve düşüncelerim beni ürkütüyor.
Sevgimle canım.
AYSE 09
aygılarımlasın canısı ne zaman geliyorsunuz bayram geçti
sevgimlesin
Ne zor olsa gerek huzurevinde evlat beklemek. Duygulandım. Duyarlılığn için teşekkürler. Sevgilerimle.
AYSE 09
beklemek çok zor olmalı diye sevgimlesin her daim
Ah yüreklere burukluk ekleyenler
ah gözlerimizi yolda koyanlar...
Bilmezler mi bu dünya da onlar öyle kalmayacaklar, ve birgün sira onlara gelecek...
-
Duyarli yürek
beni aglatmaya and mi ictin sen bugün ...
Pes-pese ikinci oldu bu bogazima dügüm ekleyisin...
Var ol
huzur dolsun yüregine ve hic yalniz kalma olur mu.
sevgimle
AYSE 09
yok rabbim ağlatmasın olurmu canım sen heğ gül beni çok mutlu ettin
sevgim saygım ve dualarımlasın