KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 2055 Okunma
- 19 Yorum
- 0 Beğeni
***...Ben Diye Bir Şey Kalırsa Geriye...***
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Yokluğun ağır geliyor varlığıma. Sensizliğe alıştırmaya çalıştıkça kendimi daha bir isyan ediyor senli yanlarım. Nasıl olsa bir gün çekip gideceksin alışmam lazım sensizliğe diye söylene söylene günleri deviriyorum penceremden. Artık sorgulamıyorum sorgulanması gereken şeyleri bile. Gidilmesi gerekirse gidilecektir elbet. Kalınması gerektiğinde de kalacağını düşünüyorum.
Kendimi yer bitirirdim önceleri. Kabullenemezdim gidişleri. Anlam veremezdim sessiz sedasız hatta çoğu kez bir elvedadan uzak bu kaçışlara. Ama artık büyüdüm ve kabulleniyorum galiba. Belki de kabullenmekten başla çare olmadığından. Sadece susuyorum anlayamadığım şeylerin ardından. Uzunca susuyorum şimdilerde.
Alışmalı insan her şeye diyorum kendi kendime. Belki alışamadığımdan belki de alışmak istemediğimden çokça kuruyorum bu cümleyi son günlerde. Ama alışmalısın diyorum kendime işte. İçimde pır pır eden bütün duyguların fişini çekiyorum sonra. Onları da kendim gibi boşluklara bırakıyorum.
Daha az atsın istiyorum mesela kalbim. Ve sonra daha az ona dair hayaller kursun istiyorum zihnim. Aldığım her nefesi bencilce kendim için çekeyim istiyorum iliklerime kadar. Bölmesin kimse ah’ıyla nefeslerimi. Sonra gözlerim hep onu görmesin istiyorum. Her gördüğünde dökmesin gözyaşlarını. Onun dışındaki güzellikleri –varsa- göreyim istiyorum. Kulaklarımda yankılanmasın bundan sonra onun sesi. Hem onu da anlatmasın artık şarkılar Sonra tenim onu istemesin artık, hele hele hiç arzulamasın. Bilmesin dokunuşları, tatmasın hiçbir zaman ruhundan ruhuma yansıyan o sıcaklığı.
Evet evet alışmalıyım bu hayatı onsuz da yaşayabileceğime. Onun adının geçmediği bir cümle kurabileceğime, hatta tam sayfa bir yazı bile yazabileceğime inandırmalıyım kendimi.
Evet artık gidebilirsin çözdüm ben bu işi. Hatta kısa bir deneme bile yaptım şimdi.
Gözlerimi sımsıkı kapatırsam yok kapatmakla olmuyor gözlerimi yerlerinden çıkartabilirsem, kulaklarımı duymayacak kadar sağır edebilirsem, kalbimi söküp elime alabilirsem, nefesimi sonsuza kadar kesebilirsem, bildiğim ve dinlediğim bütün şarkıları ve sana dair bütün görüntüleri zihnimle birlikte sonsuzluğa uğurlayabilirsem, seni arzulayan tenimi de bu bedenden çıkartıp atabilirsem seni de gidişini de unutabilirim ben.
Tabi ben diye bir şey kalırsa geriye….
09/11/07-Cumartesi/16:13
YORUMLAR
yazı öyle güzel başlamış ki bitişi de başlangıç kadar muhteşem.bir yürek daha fazla dile gelemezdi...tebrikler!
Evet artık gidebilirsin çözdüm ben bu işi. Hatta kısa bir deneme bile yaptım şimdi.
kısa bir deneme bile?
tebrik ederim...
çok samimi ve duygu dolu cümlelerle dökülmüş hissettikleriniz...acısıyla tatlısıyla yaşanıyor sevgi...
geriye bir şey kalmaz olurmu?...
insanın içini acıtıp yorgunluğa bırakan bütün birikimler insanı devleştirir...
tebrikler günün yazarını...
emin ol kalmıyor..sen diye bir şey olmuyor geride...
sağlıcakla kalasın,tebrikler...
benim için çok değerli olan yorumlarını esirgemeyen bütün dostlara ayrı ayrı teşekkür ederim...
Ah üstadım yine yüreğiniz gelmiş kaleminize...
Tabi ben diye bir şey kalırsa geriye….
Hayal ettiği sürece vardır insan ve hayal ettiği sürece yazar.Siz bu kadar güzel yazarken siz merak etmeyin, sizde,sizden çok var demektir.
Tebrik ediyorum yine...
Tabi ben diye bir şey kalırsa geriye…
beni ben eden senli şeylermiş hep.sana dair'ler toplanmış benliğimde ve ben bu sayede kendimi bulmuşum.
gidiyorsan,beni de götürmeyeceksen...
ben kimim?senden artakalan benliğimle.
mükemmel bir yazı okudum,teşekkürler...
arlık sezginin, duyunun ve aşkın bir sırrıdır.
Bu kişi, bu şey yani bireysel, yalnız duyumda, yalnız aşkta, mutlak bir değere sahiptir. Sonlu ve sonsuz orada bulunur. Aşkın sonsuz derinliği ve aşkın gerçeği, bununla yalnız bununla kaimdir..
insan olan her şeye alışıyor can...
yazı çok güzeldi
sanki okurken duruldum hüzne büründüm
bir sevda çizgisi üstünde hüzünle unutmakla unutmamak arasında yürttün
kalemin dert görmesin ...
sevgiyle..
Daha az atsın istiyorum mesela kalbim. Ve sonra daha az ona dair hayaller kursun istiyorum zihnim. Aldığım her nefesi bencilce kendim için çekeyim istiyorum iliklerime kadar. Bölmesin kimse ah’ıyla nefeslerimi. Sonra gözlerim hep onu görmesin istiyorum. Her gördüğünde dökmesin gözyaşlarını. Onun dışındaki güzellikleri –varsa- göreyim istiyorum. Kulaklarımda yankılanmasın bundan sonra onun sesi. Hem onu da anlatmasın artık şarkılar Sonra tenim onu istemesin artık, hele hele hiç arzulamasın. Bilmesin dokunuşları, tatmasın hiçbir zaman ruhundan ruhuma yansıyan o sıcaklığı.
.....................
Mavi bir boşluğun dalgakıran yansımalarıyla sesimizin yankılarını ararız yalnızlığa alışan dağ kovuklarında. Her dünyaya bir güneş indiririz evrenden, her yaşanmışlığa binlerce gözyaşı sürmek için. Az sonra saçlarımızı ıslatacak bir yağmurda, en güçlü atışlarla sevdaya yürüyen bir yürekle günlerin saatini kurarız ertesi güne daha bir sevgili uyanmak için ve en büyük uğraşımızdır hayatı anlamak...
Tebriklerimle...
Hep söylerim sevmek kendini kaybetmektir bir başkasında... Gözü görmez duygulara esir olmaktır çokça...
Paramparça olsa da, yüreğin her parçasına sevgiyi yazmak...
İnadına sevgiyi yazmaktır dost...
Sevgilerim ve tam puanımla kutlarım...
Duygularından kormuşsun yazarken sanki ...Ama devamıda acı'ya dönüşmüş ve unutmak istemişsin...Yine korku var burada bence kararsızlık ön planda...Son cümle kendini soyutlamışsın...
ben bunları çıkardım yazından ...güzel beğendim vala...devamını bekliyorum...sevgimle...dostça...bülent...
CUMARTESI tarafından 12/7/2007 9:45:40 PM zamanında düzenlenmiştir.
