Dost bildiğime

• 2 Mayıs 2011 Pazartesi 09:14:56

Hep bir kırılma noktası yaşarız ..
Nefes alamaz bir şeyler bizi boğazlarmış gibi ,tık nefes kalırız.
Çok kırıklarımız oluşmuştur,ölmek için Allaha yalvarırı adeta nöbet geçiririz.

Bir kaza olsun ben öleyim,ya da bir deprem olsun altında kalayım gibi şeyler hepimizin aklından mutlaka geçer.

Heleki aşk denen o kopması zor, kendisi vebalı bir hastalık halini aldıysa ,kuşattıysa tüm etrafını.

Ve mücadele bitmişse.
Takatin son turlarını adımlarken beden.
Çekilen kan akmaz olduysa bedende.
Kalp dedikleri kısarsa soluğunu, yıkılıp viran olduysa beyaz çehre.

Gün gelir, senin canını almasını beklediğin yerine, sana can veren biri gelir .

O an bunu hiç kimse gibi görürsün..Evet biri vardır.Ama görmez ki gözlerin..
Sana uzattığı eli bile görmezsin.
Korkarsın ,seni acılarından uzaklaştıracağını düşünüp, avazın çıktığınca bağırır, kızar, karşı koyarsın.

Oysa onun amacı seni, çekip çıkarmaktır bu karanlık kuyudan.

O an ne acılar ,ne yalnızlık,ne ağlamaktan yanıp bitmiş gözler ahraza dönmüş vaziyette olur.

O ise, hiç durmadan seni düştüğün çıkmazdan çıkarmak için olmadık bir mücadeleye girer.
Hiç bir şey istemez oysa.

Tanımıyordur bile seni ..
Sadece bırakıp giden birinin ardından, kendini heba etmene göz yumamaz.
Sen ise bunlara rağmen o gidene toz kondurmazsın.

O senin yüreğinde yerini çoktan almıştır.
Hemde hiç kimsenin tahmin edemeyeceği şekilde..

Sen inatçı o inatçı...

Derki .Sen yazmalısın.Başka çaren yok.Seni ne ben nede bir başkası kurtaramaz.
Uzatılan kalemi almaya korkarsın bir süre..
Verdiğin sözler gelir aklına.

Hep ona yazdığın cümleleri ,namahrem gelen düşünceleri şimdi herkesmi duyacaktır?

Çok savaşır kendiyle.Çok direnir.Artık oda farkındadır.
Sevdiğim ,aşık olduğum dediği kişi çoktan gitmiştir.Verdiği acılarda cabası ki bilindik gibi değil.

Artık içindekine yazar..
Kalem almış başını gider.
Ruh aleminde ki sayılı kelimeleride kendiyle beraber getirir..

Aşk/ına yazdığı cümlelere dokunmaz.
Onlar hep defterinin arasında kalacaktır..
Bir o bir kendi bilecektir..
Birde Hak...

Yazar sürekli her bulduğuna ,her duvara ,her yaprağa.
Gün gelecek, zaman geçecek o geri gelecektir bunu bilir.
Sonra görecektir ona olan aşkıyla yazdıklarını.

(Ve bilirki "aşk yanan bir volkan gibidir.

Bu gün var olan yarın kül halini alıp içine , daimliğiyle sızlatır durur").

Senden gitmişte olsa...
Bilinir ki ;Aşk diye sevdiceğin olan yâr yoktur.

O uzatılan el onun kurtarıcısı olur.
Minnettardır ki bunun tarifi yoktur.

Yere göğe sığdıramadığı bir dostu vardır.

Dünyadaki ışıklar ,yıldızlar güneş ay onun yanında sönük kalır

Ama dost dedikleri hiç gitmez.
Lakin sıcak bir tebessümüyle, değerli bir dostun vardır ki..Dünyalara bedel.

Ben o dostuma ,Rabbimden gönlündeki herşeyin gerçekleşmesini diliyorum.

Ne bu dünyada ne diğerinde zerrece ne ayağına ne göynüne elem keder değmesin.

Mutlulukların en güzeliyle huzur bulsun.

Sevgilerim daim güzel yürekli dostuma.Dost dediğim dost bildiklerimle uzun yıllar dost kalabilmeye..İnşaAllah