kendimi çıkmazlardan çıkabillirsim ah!!!!!!!!!
Neyi dinlesem acaba?
İçimdeki o gizli saklı bana bir ulaşabilsem.
Ah bir ulaşabilsem ve
bir daha bırakmasam yakasını.
Ellerime ve kalbime kelepçeleri vursam.
Sonra atsam
kendimi içimdeki parmaklıklara.
Ah bir de bulabilseydim kendimi.
Düştüğüm o körpe kuyulardan
keşke
biri beni tutup çıkarsa.
Daha çok dakikalar var.
Bozuk bir saat daha kaç dakika çalışabilir misali,
daha ne kadar var bu fırtınanın dinmesine.
Keşke önümü görebilseydim.
O zaman bu bayırda koşturmak daha kolay olurdu.
Geceyi bekliyorum sessizlik çöksün,
fırtına dinsin diye.
Seni bekliyorum,
hani belki bir gün olurda bana gelirsin diye.
Yersiz bir beklenti ama yine de ödüm kopuyor işte.Suyun ürkütücü sesi ta içime işliyor. Zaman geceyi bitiriyor. Gece sabaha uyanıyor. Güneş doğmaya hazırlanırken, ah bir de beni bulabilseydim.
Kimim, neyim, neredeyim? Kendime nefesim kadar yakınken kim olduğumu bilmeyecek kadar uzak mıyım? Daha kaç dakika var sana ve sensizliğe. Ah! bir de bulabilseydim içimdeki çocuğu.
kendimi çıkmazlardan çıkabillirsim ah!!!!!!!!!