DEPRESYONLARIM DEPREMLER GiBi DEPRESiF

• 17 Ekim 2010 Pazar 01:24:50

icimde bir burukluk var ,bunalmi$miyim ne? anliyamiyorum.Hayat artik agir gelmeye ba$ladi. Yük gittikce agirla$iyor ve sanki altinda kaldigimi hissediyorum.Bilmiyorumki niye böyle oldum.Kendi kendime bir arayi$ icindemiyim onuda bilmiyorum.Gülerken aglamak geliyor icimden.Bagzende aglarken cildirmi$casina gülesim geliyor.Kesin diyorsunuzdur $imdi ;aha avrad kafayi siyirdi..Alo Masarosman hatti diyecek gibi oluyorsunuz demi?..hice öyle degil valla.Karamsarlik kapladi heryani.Dü$ünmek neyi? nicin? vede niye? i$te bu sorular $uan bana göre cok anlamsiz.

Issiz bir adayi hayal ediyorum tek ba$ima olacagim.Ses yok,yemek pi$irmek yok,bula$ik aslaaaaaa,misafir derdi yok,elektirik, su yok yokkkk..Sadece dü$ünmek geliyor icimden.Hindileri $imdi daha iyi anliyorum.Öylece kalmak ,kipirdamadan oturmak,kendimi bo$luga salmak istiyorum nacizane.BIKDIMMI? bilmiyorum ama ,bir sorun var biliyorum.Format atma zamani geldi sanirim beynime vede gecmi$ime.Belki ozaman resetlenecek duygularim vede anilarim.Anadan yeniden dog$ gibi olmak istiyorum belkide.Kimim, nerdeyim,nasilim,ya hicbir$eyi hatirlamak istemiyor gibiyim.Ruhum bedenime sinyaller gönderiyor.Ama bu sinyaller Türkce degil,Mors alfabesiyle geliyor.ANLAMIYORUMMMM?..hangi TIK HANGI HARFE kar$i geliyor..Sadece anladigim S.O.S..

Sonbaharin verdigi gerginlikmi,yoksa ya$lanmanin verdigi bir hassasiyetmi?.Beden olarak demiyorum aslaaa.Ruhun ve beden ya$inin ilerlemesi vede birbirine BiR NUMARA BÜYÜK gelmesi bence.Hani derler ya AZA KOYAN DOLMAZ...DOLUYA KOYAN ALMAZ..i$te öyle bir$ey ruhaniyet.Kari$ik ,alacali bulacali bir halde, gönül denen o secici $ahsiyet.Dört mevsimi ayni anda ya$ar gibi oluveriyorsunuz sanki.Karla ba$liyor ,aninda yagmurla eriyor,ilik bir esinti hissediyorsunuz ve ,Afrikanin susuz gecen yazina dönüveriyorsunuz ruhen vede bedenen.Bir ara GÖKKU$AGI görür gibi oluyorsunuz.Gözlerde bir parilti beliriyor ve güm güm gümmmm diye ritim tutuyor kalbiniz..Nabziniz yükseliyor, adeta damarlardan kaniniz fi$kiracak gibi oluyorsunuz aniden.Yani ini$li ciki$li yollardasiniz.Birtürlü asvalta ula$amiyorsunuz.Cakil ta$lari dolu yolunuz.HIZ yapamiyorsunuz,yava$ vede aheste yol aliyorsunuz tek ba$iniza.

Karanlik cöküpde hicbir$eyi net göremeyince bir oh cekiyorsunuz bazen.Sizi rahatsiz eden her$ey ortadan adeta YOK oluyor.Belki i$te o anlarda GÜNE$ YANLIZ Sizin icin doguyor.Di$arisi karanlik olsada ,gönlünüz spot i$iklar arasinda ayin ondördü gibi parlar hale geliyor.Ses yok,gürültü amenna.Kendi kendinizle ba$ba$a kaliyorsunuz ve dü$ünme firsati geciyor elinize.icinizden $öyle bir cüme geciyor o an;KE$KE SABAH OLMASA...ama dünyanin kanunu güne$ler dogacak ,sabahlar olacak.Güne$ elveda derken ,Ay merhaba diyecek.Gökyüzündeki parlayan yildizlar size gözkirpar gibi yanip söner adeta.Belki onlarda sinyal veriyordur MARSCA..ama yok onuda anlamiyorum.Anladigim tek$eyyyy DEPRESYONDAYIM ..S.O.S....iMDATTTT....HiLFEEE...HELPPPPPPPPP..ba$ka dil kalmadi..tarzancada..ben var depresyona girmi$imde HABERiM YOHHHHHHHHHHH...

DELiYiM BEN ,KENDi RUHUNA KENDi KÜSEN

ruhumu kaybettim
ne ararim nede sorarim
sakin kapima gelmesin acmam,gerisingeri kovarim
bu gidi$le sabaha kalmaz masarosmani sollarim

beni benden aldi
hayallerimi,özlemlerimi,dü$lerimi caldi
bilmemki nerede ve ne halde kaldi
geri gelmedi, kimbilir kimlerin kapisini aglayarak caldi

ne dirlik kaldi nede düzen
sadece benmiyim acaba ruhuna küsen
tanimam artik ne karde$ nede kuzen
deliyim ben kendi ruhuna kendi küsen

kipirdamiyorum öylece masarosman gibi kaldim
iki elim arasina ba$imi koydum
sanki ta$dan örülmü$ sur duvari oldum
betbeniz kalmadi mum gibi sararip soldum

gücüm yetmez ruhuma laf geciremem
yeter gayri döngel diyemem
al beni götür hayatimi bitir diyemem
nerdeyim nasilim tarif etselerde bilemem
utanirim kimseye ruhuma küsdüm diyemem
gözüm gönlüm ac dünyayi yesemde az geldi diyemem