ANNEME MEKTUP(BU NASIL VEDA)
Soğuk bir mart ayı idi.Siyah bir reno taksinin koltuklarını yatırmışlar,
yatak haline getirmişlerdi.Bir battaniyenin içinde yatar halde seni taşıdılar arabaya.
Üstüne bir battaniye daha örttüler.Halsizce bir el salladın acaba sende
biliyormuydun nereye gittiğini ve ne zaman geleceğini?İstemişmiydin gitmeyi
ve geri dönmemeyi.Çocukluğumun utangaç ve sıkılgan dönemleriydi hayal meyal hatırlıyorum
Ne fırtınalar esti yüreğimde,ne tufanlar koptu ne seller aktı duruldu.Beni hiç
kimse anlamadı,hiç kimse anne ahh anne ahhh hiç kimse anlamadi...
Gittiğin günden bu yana çok şey değişti.Adını sayıklaryarak öldüğün
oğlun ALİ büyüdü şimdi,polis oldu.Hani o sarısaçlı kızın vardı ya
zayıf cılız kızın adı EMİNE şimdi oda anne .4 tane kızı var.Beni sorarsan bende anneyim
ama seni çok özlüyorum.Hani birde deli kız derlerdi ablama
KEZBAN ablam o hala çılgın ve deli.Ama biz hiç gülmedik sen gideli.
Birde şu büyük oğlun EMİN ah birde adı gibi kendide emin olabilseydi.
Her yerde hor görülmenin öksüzlüğün bedenimize buz gibi yapıştığı bir çocukluk yaşadık,
Arzu edipte isteyememenin acıkıpta yiyememenin,susayıp suya hasret kalmanın
ne demek olduğunu hepimiz çok daha iyi biliyoruz.Uzun ve yalnız garip bir
çocukluktan sonra kimi eşikte kimisini beşikte bıraktığın yavruların
şimdi koca adam oldular.
Zaman zaman rüyamda görüyorum süretini hiç hatırlamıyorum.En olmadık zamanlarda
aklıma geliyorsun.Özlediğimi ne kadar derinden hissediyorum.Sana ömrümün
her anında ihtiyacım var.tıpkı çocuklarımın bana ihtiyacı olduğu gibi.
Ellerinden öpmeyi çok isterdim.Evimin bir köşesinde oturmanı ve sana hizmet
etmeyi istedim hep.Bu gün annelerin günü
senin günün mekanın cennet olsun.Yüreğimin baş köşesindesin ALLAHIM seni sevdiği
kulları ile beraber eylesin.ANNEMİ RAHMETLE ANIYORUM...
Annesi olanlar kıymetini bilsin,varlığının bir nimet olduğu ,tüm anaların ellerinden öpüyorum.
DUDU BAYRAM 10 MAYIS 2009
YORUMLAR
İNSANLAR HERŞEYİN DEGERİNİ KAYBEDİNCE ANLIYORLAR ,GİDEN GERİGELMİŞ GİDENDE HABER ALMYORUZ,AH OLSAYDI DİYORUZ AMA İŞ İŞTEN ÇETİKDEN SONRA...İŞTE GİDENİN ARKAASINDA HAYALİNE OLAYLARI ANLATIYORUZ."BİR HASDİSDE DERKİ SİZ ONLARA ÖLDÜ DEMEYİN ONLAR SİZLERİN ÖNCÜLERDİR." DER İŞTE ONLAR BİZLERİ DUYUYORLAR SANIRIM AMA CEVAP VEREMİYORLAR...ON NEDENLE KARŞIMIZDAKİ KİM OLURSA OLSUN MÜKÜNMERTEBE KIRMAMAK ÜZMEMEK GEREK AMA BEŞERİZ İNSANIZ KIRIYORUZ...ALLAH ÖLENLERE RAHMET GERİDE KALANLARA SAĞLIK MUTLULUK HUZUR VERMESİNİ DİLERİM...ÜSTADIM YAZIN GÜZEL KALEMİNE SAGLIK BAŞARILAR DİLERİM...DUALARIMLA HOŞCAKAL...
dudu
Öncelikle,Cenabı Rab'bim Değerli merhum annenize ve tüm ölmüş annelerin ruhlarına Rahmet,mekanlarını Cennet eylesin İnşaAllah.Okurken içim dolu dolu okudum,kendimi gördüm bu paylaşımınızda,kendi yaşadığım duygularımı.
Çünkü bende canım annemi,bana canından can veren canım annem böyle gönderdim Rab'bisine.
Gitti ama hala yüreğimde,gitti ama hala hayalimde,gitti ama hala rüyalarımda,göz yaşlarımda,hüzünlerimde,hasretimde vesaireeee vesaire.
Anlatılamaz ancak yaşanır anneler."Anne" İşte Dünyanın sırrı,anne işte sevginin şefkatin pınarı,anne işte vefanın sadakatın membaı,anne,benim hasretim,anne benim sevdalım,anne benim aşkım,anne benim her şeyim.Aynaya baktığımda annem gözümün önüne geliyor,çünkü beni Dünya'ya getiren annemin evladını görüyorum,ben öyle bakıyorum o aynaya.
Geçen gece rüyamda gördüm,öyle hasretle,öyle özlmele sarılmıştım ki canım anneme,onu öpüyor,öpüyor,öpüyor ve doyamıyordum bir türlü.Annem bana sana kurban olurum yavrum diyordu,ben canım anneme,hayır hayır annem ben sana kurban olurum diyordum,özlem,hasret bir türlü gitmiyordu.Haykırarak hıçkırıyordu.Sonra kendi hıçkırıklarıma uyandım,uaynmaz olsaydım keşke,bu vuslatın rüya olduğunu anladım ama,gözlerimi inatla açmıyordum,bir umut rüyama kaldığım yerden devam ederim diye,ama devam edemedim maalesef,çünkü kalbim yerinden fırlayacakmış gibi çılgınca çarpıyor,nefeslerim adeta peşpeşe peşbeşe sabırsızca gidip geliyordu.Aaaaaaaaa canım aaaah,seni ne kadar çok özledim hemde ne kadar,anlatabilmemin imkanı yok.Rab'bimin Merhametine ve Rahmetine emanet ediyorum seni ve tüm ölmüş annelerimizi...Seni çok,çok ama çok çok seviyorum,varlığımın sebebi canım annem.
Değerli kardeşim bu güzel paylaşımınız,bakın beni aldı taaa nerelere götürdü,sizinde başınızı ağırttığımı sanıyorum,hakkınızı helal edin İnşaAllah.Hayatta en hassas olduğum konu olan anne konusu olunca,kendimi bir anda kılavye ile mücadele halinde görüyorum.
Çok duygu yüklü bir paylaşım,çünkü gerçek yaşanmışlığı anlatıyor.Yüreğinize ve kalbinize sağlık.
Selam ve Dua ile.
MÜSLÜM TAŞ
birimiz yazdığı şiir yada yazı bir çoğumuzu alıp götürüyor......geçmişe yaşanmışlığa anılara .......
bende anne diyince yüreğimin yandığını her seferde hissediyorum...şimdi bir anneyim ama çocuklarımda beni anlamak için anne olmaları gerek diye düşünüyorum.bir takım varlıkların kıymeti kişinin yaşı ilerleyim kişiliğinin oturması ilşe daha iyi anlaşılıyor......selam ve dua ile kalınız....
Annelerimiz... Annelerimiz... Annelerimiz...
...
"Anne" denildikçe tıkanırım... "Anne "denildikçe ağlarım ve "Anne" dendiğinde, yazmaya başladığım her şiirde bir başıma karalar bağlarım.
"Anne" diye başlayıp, "Anne" diye noktaladığınız yazıyla, yüreğimi titrettiniz... Başarılar... Selâm ve saygılar...